محبس

دیو در زنجیر شد ابلیس بی تدبیر شد چاه بابل بار دیگر محبس هاروت شد

زبان آوردش ار محبس، زبانش ز آن تو زین پس؟ بر آرش خواهی ار از پس و یا بر کن ز بنیانش

با چنین حال بد و روز سیاه ماند در محبس والی ششماه

پلیس مخفی آمد به محبسم افکند! چه محبسی که هوایی نداشت غیر از گند

آوردندم کنون به محبس بالا محبس بالا بتر ز محبس پایین

دلیل آنکه فصیحان نکته شیرین هست زبون محبس ظاهر ز طوطی گویاست

برهان روح را زمحبس تن وین پری را ز بند اهریمن

دل اسیر محبس تکلیف باشد تا به کی هر که جویا پیرو مجنون شود عاقل بود

چون به محبس نشست بیچاره گشت جویا ز جفت آواره

این جهان محبس است و ما محبوس نه فلک، حلقه های زنجیر است