محاسب

این بل بجای واو عطفست یعنی و زعمتم، منکران بعث را میگوید: «و زعمتم ان لا نفی بوعدنا فی اعادتکم»، و قیل الموعد ها هنا مکان الوعد بالمحاسبة.

یغما به حشر نارد هیچ از محاسبت باک چون محتسب تو باشی چه اندیشه از حسابش

محاسب گفت ‌روزی ‌بشمرم‌ جودش‌ ولی ترسم ز خجلت برنیارد سر اگر روز شمار آید

گر محاسب باز عشق تند خوست پاک خواهد بود در محشر حساب

از گفتن و شنیدن و از کرده‌های بد در موقف محاسبه یک یک عیان شود

جهان محاسب خویش است زاهدان معذور خطای ما ز صواب شما که می‌پرسد

از بسکه کشته پشته حیران شود محاسب از بسکه خسته بسته نادان شود خردمند

و اما تفکر در اعمال خود که از آن به مراقبت و محاسبت تعبیر می شود و اگر چه در بیان توبه ذکر خواهد شد ولیکن در اینجا نیز خلاصه آن مذکور می شود.

همه نقدها شمردی، به وکیل درسپردی بِشِنو از این محاسب عدد و شمار دیگر

خوش آن حساب که باشد محاسبش معشوق خوش آن شمار که باشد شماره گیرش بار