محابا

نتوان به کوه غم دل ما را شکست داد از فیل مست کعبه محابا نمی کند

بزم فراغ آراست دل کو بی محابا غمزه‌ای کش من ز راه چشم خود سر در سرای او دهم

وز معرکهٔ آز بی‌محابا بی‌وجود تو کس را نمی‌رهاند

هیچ در پیش و پس خود ننگرد در بلاهایی محابا می‌رود

پرده از رخ برگرفت و بی‌محابا سوختیم باده با دست آتش او را و ما را آتش است

عاشق صادق نیندیشد ز آتش تاختن زر خالص را محابا نیست از بگداختن

در جوانی به آپولیوس ثروت بسیاری به ارث رسید، امّا وی ارثیهٔ هنگفت خود را بی‌محابا خرج کرد. وی شهر به شهر به مسافرت پرداخت، از عقیده‌ای به عقیدهٔ دیگر گرایید، کُنه اسرار مذاهب مختلف را تجربه کرد و برای مدتی به‌دنبال سحر و جادو بود.

تو خوی و رسم سپهر و ستاره از من پرس نه در سپهر محابا، نه در ستاره حیاست

ز زلف او دل عشاق را محابا نیست کبوتران حرم را ز دام پروا نیست

نظر بر کشتگانش نیست چشم مست را بنگر خبر از خستگانش نیست حسن بی محابا بین

زمین پنهان شد اندر موج باران که از هر سو درآمد بی‌محابا