مجلبه

معنی کلمه مجلبه در لغت نامه دهخدا

( مجلبة ) مجلبة. [ م َ ل َ ب َ ] ( ع ص ) سبب کشیدن و برابر آوردن چیزی. ج ، مَجالِب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه می کشد و سبب کشیدن می گردد و چیزی می آورد و گویند: حسن الخلق مجلبة للمودة؛ یعنی نیکویی خوی دوستی را می کشدو می آورد. ( ناظم الاطباء ). سبب کشیدن و برآوردن چیزی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) ( از اقرب الموارد ).
مجلبة. [ م ُ ج َل ْ ل ِ ب َ ] ( ع ص ) امراءة مجلبة؛ زن بسیارفریاد بیهده گوی بدخوی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه مجلبه در فرهنگ معین

(مَ لَ بَ یا بِ ) [ ع . مجلبة ] ۱ - (مص م . ) به سوی خود کشیدن ، جلب کردن . ۲ - (اِ. ) وسیلة جلب .

معنی کلمه مجلبه در فرهنگ عمید

آنچه سبب کشیدن و جلب کردن شود، وسیلۀ جلب.

معنی کلمه مجلبه در ویکی واژه

مجلبة
به سوی خود کشیدن، جلب کردن.
وسیلة جلب.

جملاتی از کاربرد کلمه مجلبه

امّا این رفتن بر من سخت آسان مینماید که چون شما فرزندان شایسته و بایسته و هنرنمای و فرهنگی و دانش‌پژوه و مقبل نهاد یادگار میگذارم. اکنون از شما میخواهم که وصایای من در قضایای امور دنیا نگاه دارید و معلوم کنید که بهترین گلی که در بوستانِ اخلاق بشکفد و بنسیم آن مشامِ عقل معطّر گردد، سپاس داری و شکر گزاریست و شکر مجلبهٔ مزیدِ نعمت و افزونی مواهب ایزدست، تَعَالی شَانُهُ و این صفت را از خود حکایت میکند آنجا که در جزایِ عمل بندگان می‌فرماید: إِن تُقرِضُوا اللهَ قَرضاً حَسنا یُضاعِفهُ لَکُم وَ یَغفِر لَکُم وَ اللهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ.