مجز

معنی کلمه مجز در لغت نامه دهخدا

مجز. [ م ِ ج َزز ] ( ع اِ ) داس. || دو کارد فریز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آنچه بدان موی یا پشم را برند و تراشند. ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه مجز در فرهنگ فارسی

داس

جملاتی از کاربرد کلمه مجز

خودروهای هیبریدی یا همان خودروهای چند نیرویی خودروهایی هستند که نیروی لازم برای حرکت را از ترکیب دو یا چند منبع مجزا تأمین می‌کنند.
گرفته دامن او کودکی به مجز و گریست که از گرسنگی ای عمه جان توانم نیست
هفت جلد لاجوردی را که چرخش می نهند در دبیرستان تجریدش مجزّا یافتم
در راه خویشتن، اثر پای ما ببین ما را ز خط خویش، مجزا چه می‌کنی
چون آتش آمد آشنا زیبق پرید اندر هوا اینک هوا سیمین هبا زیبق مجزا داشته
آشفته حال را سخن آشفته خوشتر است دیوان دل خوش است، مجزا برآورم
گهی از تو شیرازه ی گل مجزا گهی از تو اوراق لاله مجلد
تو این کشتی هستی را ببحر نیستی افکن که ملاح بقا گوید که بسم الله مجزیها
و گفته‌اند دین در قرآن بر دوازده وجه است: بمعنی توحید کقوله تعالی إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ و بمعنی حساب کقوله تعالی یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ (الی) ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ الی الحساب المستقیم و کقوله «غَیْرَ مَدِینِینَ» ای غیر محاسبین و بمعنی حکم کقوله فی دین الملک ای فی حکمه و بمعنی ملّت کقوله «وَ طَعَنُوا فِی دِینِکُمْ» و «ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ» و بمعنی طاعت کقوله وَ لا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ» و بمعنی جزا کقوله «إِنَّا لَمَدِینُونَ» ای مجزیّون و بمعنی حدّ کقوله «وَ لا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ» وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ» ای فی حدود اللَّه علی الزنا و بمعنی شریعت کقوله الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ و بمعنی شرک کقوله لَکُمْ دِینَکُمْ و بمعنی دعا کقوله مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ و بمعنی عید مشرکان کقوله وَ ذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِباً وَ لَهْواً و بمعنی قهر و غلبه کقوله ما کانَ لِیَأْخُذَ أَخاهُ فِی دِینِ الْمَلِکِ.
در حقیقت نکته ای از کلک فضلت بیش نیست هرچه را انسان مجلد یا مجزا ساخته
کیش و مذهب را زبان دان گر شوی معنی یکی است مصحف و انجیل را از هم مجزا کرده اند