مجرا

بروز نامچه عمر جاودان مجراست برات خضر که طغرای اوست عنوانش

دگر زعقل حکایت به عاشقان منو یس برات عقل بدیوان عشق مجرا نیست

«بود» نامی است که براوفتد بر چیزی که حال او گشته باشد و زمان او گذشته، چنانکه گوییم : سقراط بود و دی و پریر و پار و پیرار بود. و (هست) نامی است که براوفتد بر چیزی که حال او حاصل باشد، چنانکه گوییم : احمد (هست) و امروز و امسال (هست.) و «باشد» نامی است که براوفتد بر چیزی که همی به حال هستی خواهد آمدن، چنانکه گوییم : (مر محمد را فرزندی باشد و) فردا روزی باشد. پس «بود» و «باشد» بر چیزهایی اوفتد که حال او گردنده باشد و گشته باشد، و (هست) نامی مشترک است میان چیزهای ثابت الحال و زایل الحال. و (آنچه حال او) گردنده است، جز جسم چیزی نیست که او به زیر زمان است، و چیزهای جسمانی همه از راه «باشد» همی اندر آیند و بر خط «هست» همی گذرند و به در و مجرای «بود» همی بیرون شوند.

چشم بد مجرای این سرچشمه خون تاکنون زین سپس ریزش ز مجرای زبانی می‌کند!

ناوک فریاد من هر ساعت از مجرای دل بگذرد از چرخ اطلس همچو سوزن از حریر

که گر خوری لب نانی بر آن شود مرقوم و گر کشی دم آبی در آن بود مجرا

بسم الله ای ملایکه مجرا که می کند؟ خضر نبی به کشتی نوح زمان نشست

خوشباش که دیگری نتاند خوردن رزقی که بنام تست مجرا ز نخست

ثانویه بر انسداد مجرای خروجی یا یک بیماری سیستم عصبی.

صبنت الکاس عنا ام عمرو وکان الکاس مجراها الیمینا

خواند اعیان را دو اعیان ثابته موجوده باز پیش عارف این معانی ثابت و مجراستی