مجادیح

معنی کلمه مجادیح در لغت نامه دهخدا

مجادیح. [ م َ ] ( ع ص ، اِ ) ستارگان مایل به غروب. ( آنندراج ) : مسبب همه قادری است که مجادیح انواء، نفحه ای از نوافح رحمت اوست. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 437 ). و رجوع به ترکیب بعد شود.
- مجادیح السماء ؛ انواء آسمان و نوء غروب کردن منزلی است از منازل ماه و طلوع کردن منزلی دیگر مقابل آن. و آن جمع مِجدَح به اشباع کسره و قیاساً واحد آن مجداح باید باشد. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). نؤهای آسمان یعنی غروب کردن منزلی از منازل ماه و طلوع نمودن منزل مقابل آن. ( ناظم الاطباء ). انواء آسمان. ج ِ مِجدَح و قیاساً واحد آن مجداح است و گویند: «ارسلت السماء مجادیح الغیث » و آن نزد عرب از نؤهایی است که دلالت بر باران دارد و آن سه ستاره است... ( از اقرب الموارد ). و رجوع به انواء و نوء و مجدح شود. || کناره های دریا. ( آنندراج ). و رجوع به مِجداح شود.

معنی کلمه مجادیح در فرهنگ معین

( م َ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ مجد ح ، ستارگان مایل به غروب .

معنی کلمه مجادیح در ویکی واژه

جِ مجد ح ؛ ستارگان مایل به غروب.

جملاتی از کاربرد کلمه مجادیح

وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ بساتین و اشجارا وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً جاریة وعدهم اللَّه سبحانه ان یردّ ذلک علیهم ان آمنوا. روی الشعبی انّ عمر (رض) خرج یستسقی فلم یزد علی الاستغفار حتّی رجع فقیل له ما رأیناک استسقیت. فقال عمر لقد طبت المطر بمجادیح السّماء الّتی یستنزل بها المطر ثمّ قرأ: اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً، یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً.