مثقال

دو مثقال دلی که داشت فایز به تاراج سر زلف پری شد

بخشند بزرگان جهان سیم به کیسه بخشند بزرگان جهان زر به مثقال

به مثقال هر یک فزون از چهل که خورشید گردد ز رنجش خجل

نزد علمت محیط یک قطره نزد حلمت بسیط یک مثقال

میی چنان که توانی خرید اگر خواهی ز رحمت ازلی عالمی به مثقال

فلک بر بست میزانی ز حلم پای بر جایش که بود البرز یک مثقال و کوه قاف پا سنگش

گر ترازوی خرد قدر تو سنجد باطور صد بود قاف و قار تو و او یک مثقال

و گفت: مثقال ذره ای از ورع بهتر از هزار سال نماز و روزه.

جام لبریز کن مکن غفلت قولایزد که ذره مثقال

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً الایة الیوم یقبل من الاحباب مثقال ذرة وعدا، لا یقبل من الاعداء مل‌ء الارض ذهبا، کذا یکون الامر.