متوشالح

معنی کلمه متوشالح در لغت نامه دهخدا

متوشالح. [ م َ ل َ ] ( اِخ ) ابن اخنوخ. جد نوح و به طول عمر او را مثل زنند و گویند 969 سال زندگی کرد. ( از المنجد ). در لغت به معنی مرد فرستاده که اشاره به طوفان است و او پسر خنوخ است که در سال وقوع طوفان جهان را بدرود گفت در حالتی که 969 سال از عمرش گذشته بود. سفر پیدایش 5:27 و اول تواریخ ایام 1،3. ( قاموس کتاب مقدس ).

معنی کلمه متوشالح در دانشنامه عمومی

متوشالح یا مَتْوشَلَخ یا متوشلح ( عبری:מְתוּשֶׁלַח به معنی وقتی او بمیرد فرستاده خواهد شد ) از شخصیت های اساطیر سامی، پسر خنوخ و پدر لمک و جد اعلای نوح است. طوفان نوح هم زمان با مرگ او بود. متوشالح در سن ۹۶۹ درگذشت، او در بین شخصیت های عهد عتیق بیشترین عمر را کرده است. نام متوشالح در نسب نامه عیسی مسیح لوقا ۳:۲۱ نیز آمده است.

معنی کلمه متوشالح در دانشنامه آزاد فارسی

مِتوشالَح (Methuselah)
در عهد عتیق، از آبای عبرانیانکه پیش از طوفان نوحمی زیست. عمر ۹۶۹ ساله اش او را به منزلۀ مظهر طول عمر معروف ساخته است.

جملاتی از کاربرد کلمه متوشالح

خنوخ [تلفظ؟](به عبری: חנוך، در منابع اسلامی اخنوخ یا ادریس و در فارسی خنجوخ) پسر یارد و پدر متوشالح، از شخصیت‌هایی است که در عهد عتیق از او نام برده شده‌است. یهودا در نامه خود، خنوخ را از پیامبران دانسته‌است.

اولین مورد از این نوع در کتاب مقدس ذکر شده است که خنوخ (پسر یارد، پدر پدربزرگ نوح، و پدر متوشالح) است. گفته می‌شود که خنوخ در زندگی با خدا راه رفت و پس از آن ناپدید شد، چرا که خدا او را برد.[پانویس ۱۷][پانویس ۱۸]