متسع

مقامی متسع ترتیب کردند و ارکان دولت و اعیان حضرت و زور آوران روی زمین حاضر شدند. پسر چون پیل مست اندر آمد به صدمتی که اگر کوه رویین بودی از جای بر کندی. استاد دانست که جوان به قوت از او برتر است، بدان بند غریب که از وی نهان داشته بود با او در آویخت. پسر دفع آن ندانست به هم بر آمد. استاد به دو دست از زمینش بالای سر برد و فرو کوفت. غریو از خلق برخاست. ملک فرمود استاد را خلعت و نعمت دادن و پسر را زجر و ملامت کرد که با پرورندهٔ خویش دعوی مقاومت کردی و به سر نبردی. گفت: ای پادشاه روی زمین! به زورآوری بر من دست نیافت بلکه مرا از علم کشتی دقیقه‌ای مانده بود و همه عمر از من دریغ همی‌داشت امروز بدان دقیقه بر من غالب آمد.

هر دو را دل از تلاقی متسع هم‌دگر را قصه‌خوان و مستمع

حق تعالی وحی کردش در زمان مهلتش ده متسع مهراس از آن

همان رحمت بعالم متسع شد بدون آن تمدن ممتنع شد

معتدل در وی هوا و متسع در وی فضا محدثست از روی معموری ولی باشد قدیم

لفظها موجز و معانی را عرصه ئی نیک متسع یابی

جان موسی آسا متسع، القلب و النفس وسع نه نفس از دل منقطع نه قلب از جان منفصل