متر

چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کنی اندکی این جور را با عاشق دیگر کنی

در رهت ذره ناچیز شدیم کمتر از ذره بسی نیز شدیم

بنهی کمتر از آن می توانیش که کنی چنان نبود که نبود اثر از او پیدا

دمی گوید مترس و خوش همی باش گهی در آب و گه آتش همی باش

کم باد محب آل مروان هر چند کمند کمتر از کم

گویدش میز نصر آزاده می نبینی سبک مترس و بزن

کعبه جو گردیده ام می خواهم از سر طی کنم راه صحرایی که کمتر از دم شمشیر نیست

کمتر نتوان بود به همت ز نگینی هر کار که نامی است به نام دگری کن

دل مشتاق صد تخم غم از عشق بتان دارد گرش تخم غم دنیا نباشد دانه‌ای کمتر

بدو گفت کمتر ز من بنده نیست چو من در جهان خوار و افگنده نیست