متحیر

روری سریع صحبت می‌کند، در زمان های غیرقابل پیش‌بینی شوخی‌های زشت یا علنی میکند و تنها می‌تواند دست راستش را حرکت دهد، و مایکل از اینکه چنین فردی‌ می‌تواند حرف زدن تقریباً نامفهوم او را درک کند، متحیر می‌شود.

دعا و شکوه بهم در نزاع و من متحیر کدام را ننویسم کدام را بنویسم

روئیست در آن چشم جهانی متحیر زلفی که پریشانی احوال جهانست

راستی ای پسر چو درمانی متحیر میان عار و گزند

رویی و در او چشم جهانی متحیر زلفی که پریشانی احوال جهان است

پدر دورژاک که قصاب و مسافرخانه‌دار بود، از اشتیاق پسرش به آهنگساز شدن متحیر بود. پسر نواختن ویولون و سپس پیانو و ارگ را آموخت و برای ادامه تحصیل، به پراگ رفت. در آنجا وارد مدرسه اُرگ شد.

در لطف جوهرش متحیر شود همی آنکس که صحبت عَرَض و جوهر آورد

من اندر او متحیر که هیچ خلق نبود که هیچ از من و از حال من کند انهی

گفتم متحیرم نه شادم نه دژم کنم نیست دل و ز دل بود شادی و غم

حسن گفت: من متحیر و عجب بماندم. با خود گفتم این چه حالست، چون فرود آمدیم من از او پرسیدم. گفت قیصر روم را پسری بود که ممکن نبود به جمال او آدمیی، و در انواع علوم کامل و در میدان مردانگی بی نظیر. و پدر عاشق او، به صدهزار دل، ناگاه بیمار شد و جمله اطبای حاذق در معالجه او عاجز آمدند. عاقبت وفات کرد. درآن خیمه به گور کردند. هر سال یکبار به زیارت او بیرون شوند. اول سپاهی بی قیاس گرداگرد خیمه در گردند و گویند: ای ملک زاده! ما از این حال که تو را پیش آمدست اگر به جنگ راست شدی ما همه جانها فدا کردیمی تا تورا باز ستدمانی. اما این حال که تو را پیش آمدست از دست کسی است که با او به هیچ روی کارزار نمی‌توانیم کرد، و مبارزت نتوان کرد.

ز بهر آن رخ رنگین چو نقش بر دیبا بمانده ام متحیر چو نقش بر دیوار

بزرگی گفت: سحرگاهی به در مسجد حسن رفتم. به نماز. در مسجد بسته بود و حسن در درون مسجد دعا می‌کرد و قومی آمین می‌گفتند. صبر کردم تا روشنتر شد. دست بر در نهادم، گشاده شد. در شدم، حسن را دیدم - تنها - متحیر شدم. چون نماز بگزاردیم، قصه با وی بگفتم و گفتم: خدایرا مرا از این کار آگاه کن.

آرامگاهی آرام و سنگی که روبه بالا و روبه خورشید و ستارگان است آرامگاه هالیکارناسوس نام دارد که بشر را متعجب و متحیر می کند.