متجاوز
معنی کلمه متجاوز در فرهنگ معین
معنی کلمه متجاوز در فرهنگ عمید
۲. (صفت ) افزون، بیشتر.
معنی کلمه متجاوز در فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - آنکه از حد خویش در گذرد از حد در گذرنده . ۲ - ظلم کننده . ۳ - افزون شونده : و لشکر خصم از چهل هزار متجاوز است . جمع : متجاوزین .
معنی کلمه متجاوز در دانشنامه آزاد فارسی
فردی که به تدابیر امنیتی یک سیستم رایانه ای چیره می شود و به صورت غیرمجاز به آن دسترسی می یابد. هدف برخی از این افراد، دسترسی غیرقانونیبه اطلاعات یک سیستم رایانه ای یا استفاده از منابع رایانهاست.
معنی کلمه متجاوز در ویکی واژه
aggressivo
از حد گذرنده، تجاوزگر.
افزون تر، بیش
جملاتی از کاربرد کلمه متجاوز
آیلین در یک خانوادهٔ ۳ نفره به دنیا آمد. بعد از تولد آیلین، پدر خانواده آنها را ترک میکند؛ چرا که متجاوزی تحت تعقیب بود. مادر آیلین هم بعد ۴ سالگی او، آنها را ترک میکند.
این لیگ در لیست اولیه خود در سال ۱۹۸۵ متشکل از ۸ دانشگاه دولتی در ایالات متحده بود. امروزه این تعداد را متجاوز از ۳۰ دانشگاه میدانند.
دادگاه طی حکمی در بهمن ۱۳۸۷ معاون دانشگاه (متهم به تجاوز) را به سی ضربه شلاق تعزیزی و ۳۰ ضربه شلاق تعلیقی و دانشجوی دختر را نیز به ۳۰ ضربه شلاق محکوم کردهاست. رهبران دانشجویان معترض نیز همچنان تحت پیگرد قضایی هستند. دفتر تحکیم وحدت ضمن بیانیهای ضمن محکوم کردن اقدام دادگاه زنجان از وزارت علوم خواست سیاست حمایتی خود از متجاوزان به دختران دانشجو را پایان دهد.
"به مردم باید گفته شود که با فتح خرمشهر و حتی فتح دیگر شهرها، جنگ تمام نخواهد شد، زیرا تا زمانی که متجاوز تنبیه نشدهاست، مبارزه ادامه خواهد داشت."
وی یکی از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۸ روسیه در برابر ولادیمیر پوتین است که وعده مجازات اعدام برای آزار جنسی و متجاوزان جنسی، آموزشهای جنسی در مدارس، ممنوعیت طلاق و اعلام جرم برای کسانی که دامن بلند میپوشند را دادهاست.
چون به اخلاص همت عامل متجاوز نشد ز عالم گل
و از جمله طریق تحصیل مقام رضا آن است که تأمل کند در اینکه خود او از همه چیز غافل، و به عاقبت هر امری جاهل است و خداوند عالم که آفریدگار و خالق او است به خیر و صلاح هر امری دانا، و لطف و رأفت او نسبت به هر کسی از حد بیان متجاوز است پس آنچه در حق هر کسی مقدر نموده البته خیر و مصلحت او در آن است اگر چه خود، سر آن را نفهمد.
کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ الی قوله إِلَّا عَلی رَبِّ الْعالَمِینَ. أَ تَأْتُونَ الذُّکْرانَ مِنَ الْعالَمِینَ؟ یعنی أ تصیبون الذکور من النّاس حراما وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ أَزْواجِکُمْ حلالا؟ بیّن اللَّه انّه لا عذر لهم فیه. بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ متجاوزون عن الحدّ فی الظلم باختیار الحرام علی الحلال. و قیل من العالمین ای من الغرباء.
نام آن جناب سید عمادالدّین. از سادات رفیع الدرّجات شیراز و از محققین زمان خود ممتاز. ارادت به جناب سید شاه فضل متخلص به نعیمی داشته و در سنهٔ ۸۳۷ منصور وار پا بردار شهادت گذاشته. بعضی گویند در حلب شهید شد و بعضی مرقدش را در خارج زرقان شیراز میدانند دیوانش دیده شد، سه هزار بیت متجاوز است. از اوست:
و فساد این قول، از شریعت مقدسه نیز معلوم می گردد، زیرا جماع امت منعقد است بر اینکه دوستی خدا و رسول او از جمله واجبات عینیه است و آنچه از آیات و اخبار در امر به دوستی پروردگار و مدح و ثنای آن وارد شده و آثار اهل محبت آفریدگار از أنبیا و أولیا رسیده است از حد و نهایت متجاوز است.
ششم: از اسباب حسد، تکبر است و آن عبارت است از اینکه در طبع انسان، رفعت و بلندی نسبت به بعضی از مردم باشد و بخواهد که آن بعض، مطیع و منقاد او باشد، و از فرمان او متجاوز نکند و می خواهد که قطع اسباب سرکشی از او نموده باشد و چون نعمتی به او برسد چنان تصور کند که او دیگر متحمل تکبر او نخواهد شد و از متابعت او سرباز خواهد زد یا آنکه داعیه برابری و یا برتری با او خواهد داشت از این جهت حسد بر او می برد و زوال نعمت او را دوست می دارد و حسد اکثر کفار با رسول مختار صلی الله علیه و آله و سلم از این قبیل بود چون می گفتند: چگونه تحمل کنیم که بر ما مقدم شود، طفل فقیری یتیم؟ «و قالوا لولا نزل هذا القرآن علی رجل من القریتین عظیم» یعنی «چگونه نازل نشد قرآن بر مرد عظیم الشانی از اهل این دو ولایت؟ و به این مرد تهی دست بی یار و یاور نازل گردید؟»