مبعوث

معنی کلمه مبعوث در لغت نامه دهخدا

مبعوث. [ م َ ] ( ع ص ) فرستاده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). برانگیخته شده یعنی پیدا کرده شده. ( غیاث ). فرستاده شده و برانگیخته شده واز جانب کسی روانه شده. ( ناظم الاطباء ). فرستاده. برانگیخته. بعیث. ج ، مبعوثون و مبعوثین. ( یادداشت دهخدا ) : و قالوا ان هی الا حیوتنا الدنیا و مانحن بمبعوثین. ( قرآن 29/6 ). وقالوا ائذا کنا عظاماً ورفاتاً ائنا لمبعوثون خلقاً جدیدا. ( قرآن 49/17 ).
- مبعوث شدن ؛ روانه کرده شدن. فرستاده شدن. ( ناظم الاطباء ).
- || به پیامبری رسیدن. و رجوع به مبعوث شود.
- مبعوث کردن ؛ روانه کردن و فرستادن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مبعوث و ترکیب بعد شود.
- مبعوث گرداندن ؛ مبعوث گردانیدن. مبعوث کردن برانگیختن.
- || روانه کردن. فرستادن : احمد عبدالملک... دعوت خانه ساخت... تا هر قومی در محله خویش جماعتی بر این دعوت مبعوث گردانیدی. ( سلجوقنامه ظهیری چ خاور ص 40 ).

معنی کلمه مبعوث در فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) برانگیخته شده ، فرستاده شده .

معنی کلمه مبعوث در فرهنگ عمید

۱. بر انگیخته شده.
۲. فرستاده شده، روانه شده.

معنی کلمه مبعوث در فرهنگ فارسی

برانگیخته شده، فرستاده شده، روانه شده
( اسم ) ۱ - برانگیخته فرستاده شده . ۲ - برسالت تعیین شده به پیامبری منصوب گردیده جمع : مبعوثین .

معنی کلمه مبعوث در ویکی واژه

برانگیخته شده، فرستاده شده.

جملاتی از کاربرد کلمه مبعوث

قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ کان رسول اللَّه مبعوثا الی کافّة الخلق، و کان مبعوثا الی الجنّ کما کان مبعوثا الی الانس. آن مهتر عالم و سیّد ولد آدم، سرور اشراف، و مرکز عدل و انصاف، فرستاده باهل زمین از قاف تا قاف.
به مبعوثان و مطبوعات و احرار ز آقای صبا تا شیخ معمار
۱۳۹۵ گفتگو دربارهٔ منظومه پیامبر نامبعوث، گفتگوکننده: کیان کیانی، مجله گوهران
مبعوث گشت یکسره بر کل ما خلق اینگونه داد داورش از لطف داوری
راست چون مردهٔ مبعوث دگر باره بیافت کسوهٔ نو ز ریاحین چمن کهنه شعار
فنای عارفست این بعث و معروفست مبعوثش دل صاحبدلست این عرش و معشوقست رحمانش
پیمبر خواست در دنیا کند مبعوث شاهی را که از عدلش نظامی تازه‌گیرد دین دیانی
هم تو مطبوع اولیا به قدم هم تو مبعوث انبیا به مقام
۱۳۹۶، کتاب «منظومهٔ پیامبر نامبعوث»، نشر اختران
مبعوث شد نهان برسالت چو مصطفی دادی بدست او تو نخست آشکار دست
اسلام یکی از ادیان توحیدی و همچون مسیحیت و یهود، دینی نبوی است. بنابر تعریف قرآن از اسلام، اسلام تعلیم مشترک تمام پیامبران بوده‌است و هر پیامبر دین جدایی را تبلیغ نمی‌کند؛ بلکه همگی یک دین مشترک به نام اسلام را تبلیغ می‌کردند. بنابر این تعریف، اسلام دین مشترک توحیدی است که با عبارت «دین الله» مورد اراده خدا قرار گرفته‌است که والاترین نمونه از این، دینی است که محمد به تبلیغ آن مبعوث شده‌است. با وجود آنکه محمد در اسلام به عنوان خاتم پیامبران شناخته می‌شود، اسلام نیز خاتم ادیان خواهد بود این شریعت هرگز نسخ نخواهد شد.
نیست مبعوث پیش شرع شناس غیر احمد کسی به کافه ناس
کلّ الی الغایة محثوث و المرء موروث و مبعوث.