مبرهن

که ناگه از در اندیشه‌ام درآمد دوست چنان که گشت مبرهن حدیث یوسف و چاه

خود این گفتهٔ نبی به گیتی مبرهن است که باشم من از حسین‌، حسین نیز از من است

گر منکری بیاید و گوید بنگروم تا معجز رسول نگردد مبرهنم

به وضوح می‌توان دید، که "مرگ" و "زندگی" در کتاب مقدس، علاوه بر معنای حیات و مرگ جسمی، به معنای حیات و مرگ معنوی و روح انسان نیز هست. به این ترتیب، "گناه انسان (آدم و حوا)" و نافرمانی او از فرمان خالق خود، که به "بیرون شدن او از باغ عدن" منجر شد، به منزلهٔ «مرگ» او است. در نتیجه مبرهن است که خداوند خطاب به انسان (آدم و حوا) دروغ یا سخن نادرست نگفته‌ است و کتاب‌مقدس هرگز به خداوند نسبت دروغ‌گویی نمی‌دهد.

حقیقت گشت مشهود و مبرهن قیامت شد هویدا روز روشن

نی منزلی معین نی جاده‌ای مبرهن عمریست چون مه و سال بی مدعا روانیم

چنین که رنگ تو آمیخته است صورتگر مبرهن است، که از بهر تاج و اورنگی

ای کاش که راز دل مبرهن می‌شد مقصود و مرام ما معین می‌شد

گردون ناکس ار نخرد فضل من رواست نقصی چرا به فضل مبرهن درآورم

بگاهوار تو افعی نهفت دایهٔ دهر مبرهن است که بیزار ازین پرستاریست

این نکته مبرهن است نزد همه کس دانستن هر چیز به از جهل بود