مبتر

بی یاد تو ذکرها مزور بی نام تو وردها مبتر

همچون صباح کاذب خطی ولی مبتر همچون سراب شوره حظی ولی مزور

سبک زان میان مبتر بد نژاد برآمد به پای و زمین بوسه داد

خصم مرا گذشته ز زوبین و طعنه نیست یک نکته در کیابی لفظ مبترش

عمر در قصر کنی صرف، چو عمرت باد است به دمی قصر تو، چون عمر مبتر گردد

عقل کل ذات تو آمد که بر رتبت او نه فلک را همه اجزای مبتر گیرند

دعا به ختم این گفتار زیراک سخن بی آن مبتر می نماید

هنرمندا به تحفه پیش خدمت سخنهای مبتر می فرستم

صدر شهی به شخص لطیفش مزین است شغل عدو ز عزم متینش مبترست

فرستاد مبتر به بازو کمند دلیری که آواز بودش بلند