مارسان

به استرخ کرد آن سوم شارسان بدو اندرون کاخ و بیمارسان

شوخ تماکو فروش هست سر تا پای غش مارسانده بر لبش فریاد می سازد که کش

به یاد عقرب زلفش همه شب تا سحرگاهان گزیده مارسان، آرام در بستر نمی‌گیرم

درآمدم پس ازان در مقام کسب علوم ممارسان فنون را فتاده در دنبال

بند دم کژدم فلک را زان نیزهٔ مارسان گشاید

چون بیامد طبیب عدلیه سوی بیمارسان‌ نظمیه

آورد نزد شه دو هزار از برای جنگ تا مارسان برآرند از خصم شه دمار

سینه میکن بر زمین و شو روان مارسان می پیچ بر خود سوی آن

ز آن رمح مارسان ز دم کژدم فلک بیرون کند گروه به زبانا برافکند

به دندان شیر اوفتادن از آن به که ناز پزشکان بیمارسان‌ها