مار اسپند

معنی کلمه مار اسپند در لغت نامه دهخدا

ماراسپند. [ اِ پ َ ] ( اِ مرکب ) مهراسپند. مارسپند. ماراسفند. در اوستا «منثره سپنة» ، لغةً بمعنی کلام مقدس. ( حاشیه برهان چ معین ). || نام روز بیست و نهم است از هر ماه شمسی. نیک است در این روز... ( برهان ). ماراسفندان روز بیست و نهم است از ماههای شمسی که آنرا از روزهای سعد می شمرده اند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). ماراسپندان و ماراسفند و ماراسفندان نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی. ( ناظم الاطباء ) :
ای دلارام روز ماراسپند
دست بی جام لعل می مپسند.مسعودسعد.و رجوع به ماراسفند و مهراسفند و مهراسپند و مارسپند و و ماراسپندان و ماراسفندان شود.
ماراسپند. [ اِ پ َ ] ( اِخ ) نام پدر آذرباد است که یکی از موبدان آتش پرستان و دانشمندان ایشان بوده. ( برهان ). نام پدر آذرباد است که در زمان خود موبد موبدان بوده. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). نام پدر آذرباد. ( ناظم الاطباء ). در کتب دینی زرتشتی «اتورپات ماریسپندان » ( یا آذرپاد پسر ماراسپند ) یاد شده . ( حاشیه برهان چ معین ).
ماراسپند. [ اِ پ َ ] ( اِخ ) نام ملکی که موکل آب است و امور مصالح این روز به او تعلق دارد. ( برهان ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جهانگیری ).

معنی کلمه مار اسپند در فرهنگ معین

(اِ پَ ) (اِ. ) ۱ - نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی . ۲ - نام ایزد موکل بر آب .

معنی کلمه مار اسپند در فرهنگ عمید

۱. روز بیست ونهم از هر ماه خورشیدی: ای دلارام روز ماراسپند / دست بی جام لعل می مپسند (مسعودسعد: ۵۵۱ ).
۲. نام فرشته ای.

معنی کلمه مار اسپند در فرهنگ فارسی

ماراسپند مهر اسفند . ۱ - یکی از ایزدان آئین زردشتی .۲ - روز بیست و نهم هر ماه شمسی .
ماراسفند، مهراسپند: نام روزبیست ونهم ازهرماه خورشیدی، ونام فرشتهای
( اسم ) ۲- روز بیست ونهم از هر ماه شمسی است : ای دلارام . روز ماراسپند دست بی جام لعل می مپسند . ( مسعود سعد . ۶۶۶ )
نام پدر آذرباد است که یکی از موبدان آتش پرستان و دانشمندان ایشان بوده

معنی کلمه مار اسپند در فرهنگ اسم ها

اسم: ماراسپند (پسر) (فارسی)
معنی: کلام مقدس، نام فرشته نگهبان آب، نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی در ایران قدیم

معنی کلمه مار اسپند در ویکی واژه

نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی.
نام ایزد موکل بر آب.

جملاتی از کاربرد کلمه مار اسپند

ای دلارام روز مار اسپند دست بی جام لعل می مپسند
ملک او را سپند سوز ای دوست کاین بود رسم روز مار اسپند