لیک

صد پی بلب آمد از دلم خون، لیکن از بیم رخ تو بر نیارد دم دم

گفتم: نه همه چشم دو دارند ایشان گفت آری، ولیکن نه همه چشم یکیست

ندارم آستین زر، که در پایت کنم، لیکن پر از گوهر کنم راهت، چو در دامان من باشی