لیو

گاه «کلیوپاتره‌» و گاهی «‌همای‌» گاه‌ «‌استر» گشته‌ دخت‌ «‌مردخای‌»

قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ الذی نعبده آمَنَّا بِهِ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنا فوّضنا الیه امورنا فَسَتَعْلَمُونَ غدا مَنْ هُوَ الیوم فِی ضَلالٍ مُبِینٍ حین لا ینفعکم العلم شیئا.

تکیه‌گاه نصیب بعد الیوم جز بر اکرام ذو الجلال نماند

قال الله تعالی «فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید».

من دگر ای رفقا مُردَنِیَم بسکه ردر لیوِر و هنگام لِتِه

به عزلت چون نزاری گوشه یی گیر و قناعت کن به قوت الیوم تا شایسته هر انجمن باشی