لیم

حال سوز دل ما یار ندانست کلیم از سیه بختی در آتش ما نبور نبود

قالَ اللّهُ تَعالی مَنْ کانَ یَرْجوا لِقَاءَ اللّهِ فَاِنَّ اَجَلَ اللّه لَآتٍ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلیمُ.

ز تسلیم بی‌رای با فر و هوش که بر خیره کوشد ابا شاه گوش

عیان گشتند خیل لاله و گل نهان گشتند خیل نار و لیمو

گو کلیما ارنی گوی به سوی کعبه بیا کز تجلی رخش نوبت دیدار رسید

گر ما رِ مِخْی‌ْ،‌ ها، نِمِخْیْ نه‌، دو کلیمه این‌بار مو رِ مثل همه‌بار خسته مکن واز