لوحه

من و نسخۀ جمال تو و دفتر خیالم من و نقشهٔ مثال تو و لوحهٔ ضمیر‌م

از لوحه رقم ۱۱۳۵ که دارای پنج بیت شعر است، چنین بر می آید که شاه سلطان حسین صفوی از سلطنت کناره نموده و محمود افغان بر ایران تسلط یافت و مردم این سرزمین در نقاط مختلف کشور خود دچار غارت و کشتار گردیده و اشعاری که یافت شده هم نمونهٔ آن چنین اوضاعی را در آن هنگام در شهر همدان می‌رساند.

بر رخ عقل در غیب گشاد لوحه بر نامه لاریب نهاد

کار آفرینی اجتماعی بر ایجاد محصولات یا خدماتی متمرکز است که برای جامعه منفعت دارند. این افراد برای بهبود دنیا کار می‌کنند و این مأموریت را سرلوحه تفکرات خود دارند، حتی اگر تجارتشان سود دهی خوبی داشته باشد.

نام وی در نشانگر تاریخی «۳۳ اصلی» ذکر شده‌است، لوحه‌ای که نخستین ۳۳ آفریقایی-آمریکایی عضو مجمع عمومی جورجیا که در سال ۱۸۶۸ در این سمت انتخاب شدند، درج آن فهرست گردیده‌است.

هدیه‌ها و لوحه‌ها بر روی دست دو کنیزک با دو چشم نیم‌مست

بر اهل فقر مکن فخر خواندی ار ورقی به سینه لوحهٔ دل هست دفتر فقرا

اسعدا وصف نگارستان زیبای ترا خامهٔ من لوحه‌ای آراست بهر یادگار

نقش هر لوحه ازین حرف وفاست طالبان را در فردوس نماست

در سدهٔ ۱۷ میلادی، فلاسفهٔ تجربه‌گرایی مانند جان لاک معتقد بودند که ذهن انسان نظیر لوحه‌ای نانوشته است. محرک‌های حسی روی این لوحه، اثراتی به جای می‌گذارند؛ و تنها این اثرات باقی مانده بر لوحه، همه تجارب انسان را تشکیل می‌دهند. بعدها در سدهٔ ۱۸ میلادی فلاسفهٔ دیگری مانند ایمانوئل کانت از دیدگاه عقل‌گرایی این ادعا را مورد انتقاد قرار دادند. کانت معتقد بود که ذهن انسان یک لوحهٔ نانوشته نیست. بلکه لوحه‌ای است که از قبل الگوهایی روی آن نقش بسته‌اند. محرک‌های حسی، تنها در حدود این الگوهای از قبل تنظیم‌شده، ثبت می‌گردند؛ و تجارب انسان را می‌سازند. این مباحث فلسفی بعدها دست‌مایه‌ای شد برای ارنست هاینریش وبر تا مطالعات آزمایشگاهی خود را پیرامون این عقاید آغاز کند.

لوحه‌ای گلی که در پیش از میلاد فتوحات سنّاخریب پادشاه آشور را جاودانه کرده از این نام سود برده‌است،

«أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما فِی السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» یعلم اعمالکم فیجازیکم علی ذلک، «إِنَّ ذلِکَ فِی کِتابٍ» ای انّ ما فی السّماء و الارض مکتوب فی اللوح المحفوظ، «إِنَّ ذلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ» یکونه بقوله کن، باین قول معنی آنست که هر چه در آسمان و زمین است اللَّه تعالی میداند و همه در لوح محفوظ نبشته و در علم اللَّه تعالی حاصل، و آفریدن همه بر اللَّه تعالی آسان که گوید آن را که خواهد تا بود، کن فیکون، و قیل انّ ذلک الاختلاف الّذی فیه الخلق فی علم اللَّه و فی لوحه. «إِنَّ ذلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ» ای انّ علمه بجمیع ذلک علی اللَّه یسیر. سهل میگوید این اختلاف که در میان خلق است در علم خدای تعالی حاصل است و در لوح مثبت، در ازل دانسته و علم وی بهمه رسیده و بر اللَّه تعالی آسانست دانش آن و آگاه بودن از آن، و قیل «إِنَّ ذلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ» ای انّ الحکم بینکم یسیر علی اللَّه. وجه اتصال این آیت بآیات پیش آنست که رب العزه باز نمود و بیان کرد که آن خداوند که هر چه در آسمان و زمین چیزست همه می‌داند و علم وی بهمه می‌رسد صلاح و فساد بندگان هم داند، چون فرماید بصلاح بندگان فرماید، چون نهی کند از آن کند که فساد بندگان در آن بود، پس روا نباشد و نسزد که بندگان با رسول وی منازعت کنند در کار دین و شریعت و در کار امر و نهی.

لوح‌های از تخت جمشید به دست آمده که تاریخشان از سال سیزدهم تا بیست و هشتم پادشاهی داریوش متغیر است. به گفتهٔ ریچارد هلک در این لوحه‌های «نام هومبان و شیموت عیلامی در کنار اهورامزدا و میترا، اداد سامی و خدایان خاص و ناشناختهٔ دیگر دیده می‌شوند که نشان‌دهندهٔ تلفیق‌گرایی مذهبی نیست بلکه این متن‌ها گواهی می‌دهند که دیوان مالی و اداری با خدایان به گونه‌ای یکسان رفتار می‌کرده‌است.»

حلی افزای این مقوس طوق لوحه پیرای این مقرنس طاق

بسان لوحه دو رویند و هر دو روی سیاه چو کلک با دو زبانند و هردو ناگویا

دوحهٔ فقر و عنا غرس نمودند به ملک لوحهٔ عز و غنا بر سر بنگاه زدند