لطیف

درِ چشمْ بامدادان به بهشت برگشودن نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی

هست نظم من لطیف اما چه سود هرزه می گویند اهل این دیار

الغ‌بیگ، پس از دو سال درگیری با پسرش عبداللطیف، سرانجام در سال ۸۲۸ خورشیدی (۱۴۴۹ میلادی)، به‌دست او کشته شد.

گفت عیسی کای مرید راستی این سخن خوب و لطیف آراستی

خاک صدرش نظیف چون کعبه آب قدرش لطیف چون زمزم

لبت از بس لطیف و شیرین است دلت از بس گران و سنگین است

..... از ارم لطیف ترست کعبۀ فضل و قبلۀ هنرست

گرچه هست آب و هوای روضه رضوان لطیف جنت‌آباد سر کوی تو جایی دیگر است

چون باشد طلعت مه گردونی تابان و لطیف و خوبی و موزونی

هان، تأمل کن در این نقل شریف که در آن پنهان بود سر لطیف