لخلخه

شمس الحق تبریزی در لخلخه آمیزی ای جان و جهان می‌زد ای مه تو که را مانی

عطرم از لخلخه ی سنبل حورا سودند تحفه ی جان من از عالم جان آوردند

شعشعهٔ روی او کرد جهان مستنیر لخلخهٔ خوی او کرد جهان مستطاب

شمس الحق تبریزی در لخلخه آمیزی هم مشکی و هم عنبر از مات سلام الله

کی لخلخه صندل احمر خوشم آید که قلقله ظرف میم عطر مشام است

قفس خاک پر از زمزمه فاخته است مجمر باغ پر از لخلخه نسترن است

از رایحهٔ لطفِ تو ساید گُلِ سوری در صحنِ چمن لخلخهٔ عنبرِ سارا

زلفست بران روی همچو ماه یا لخلخه عود بر سمن

دست دستان صبا لخلخه را شورانید تا بیاموخت به طفلان چمن خلق حسن

این نکهت مشکین نفس باد بهشتست یا بوی تو یا لخلخه ی غالیه سایان