لحد

معنی کلمه لحد در لغت نامه دهخدا

لحد. [ ل َ / ل ُح ْ / ل َ ح َ ] ( ع اِ ) شکاف در پهن گور ( سُمّی لحداً لانّه فی احد جانبی القبر ). ج ، الحاد و لحود. ( منتهی الارب ). شکاف کرانه گور. شکاف به درازا در یک کرانه قبر که میّت را در آن جای دهند. ( منتخب اللغات ). نوعی از قبر. ( غیاث ). هاچین ( به لهجه طبری ) : اطلبوا العلم من المهد الی اللحد. ( حدیث ).
پیش کان تنگ شکر در لحد تنگ نهید
بوسه ٔتلخ وداعی بشکر بازدهید.خاقانی.حبس او جز مطموره لحد ندانستی. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 369 ).
تیعزنان چون سپر انداختند
در لحد آن خشت سپر ساختند.نظامی.من دانم و من حال خود اندر لحد تنگ
جز من که بداند که چه آمدبه سر من.عطار.بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود
مقبل آن است که در خاک لحد شد مردود.سعدی.خفته خاک لحد را که تو ناگه به سر آیی
عجب ار باز نیاید بتن مرده روانش.سعدی.ور بدانم بدر مرگ که حشرم با تست
از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم.سعدی.بقیامت چو سر از خاک لحد بردارم
گرد سودای توبر دامن جانم باشد.سعدی.چو در خاکدان لحد خفت مرد
قیامت بیفشاند از روی گرد.سعدی.دگر دیده چون برفروزد چراغ
چو کرم لحد خورد پیه دماغ.سعدی.ترا به کنج لحد سالها بباید خفت
تن تو طعمه هر مور و مار خواهد بود.سعدی.چشمم آن دم که ز شوق تو نهم سر به لحد
تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود.حافظ.الحاد؛ لحد ساختن در گور. ( منتهی الارب ). لحد کردن. ( تاج المصادر ). لحد ساختن. قبر ساختن بالای زمین از خشت و گل. ( آنندراج ).
لحد. [ ل َ ] ( ع مص ) شکافتن یک کرانه گور را. ( منتهی الارب ). شکافتن یکی کرانه گور. گور را لحد کردن. ( تاج المصادر ). || در لحد کردن مرده را. || خمیدن و میل کردن به سوی کسی. || نظر کردن به گوشه چشم. || برگشتن از دین خدا. || چسبیدن از حق. انحراف از راه راست. ( تاج المصادر ). الحاد.

معنی کلمه لحد در فرهنگ معین

(لَ حَ ) [ ع . ] (اِ. ) گور، شکاف در گور که جای سر مرده است .

معنی کلمه لحد در فرهنگ عمید

۱. گور.
۲. سنگی که بالای سر مرده بر روی گور نصب کنند.

معنی کلمه لحد در فرهنگ فارسی

گور، شکاف درگورکه جای سرمرده است، الحادولحود
( اسم ) ۱- شکاف بدرازا در یک کران. قبر که میت را در آن جا دهند . ۲- قبر گور : بر سر تربت من با می و مطرب بنشین تاببویت ز لحد رقص کنان بر خیزم . ( حافظ .۲۳۱ )
شکافتن یک کرانه گور را خمیدن و میل کردن به سوی کسی .

معنی کلمه لحد در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۶(بار)
لحد و الحاد به معنی عدول و انحراف از استقامت است وسط قبر را ضریح و قسمت منحرف آن را لحد گویند در لغت آمده: «لَحَدَ اِلی فُلانٍ: مالَ اِلَیْهِ - لَحَدَ عَنْهُ: عَدِلَ وَ اِنْحَرَفَ» همچنین است الحاد. . آنانکه درباره آیات ما انحراف می‏کنند و از استقامت عدول می‏نمایند بر ما مخفی نیستند . انحراف در اسماء خدا آنست که صفات خدا را از قبیل رازق، خالق، معبود و غیره به دیگران نسبت بدهیم و این مفاهیم را مال آنها بدانیم چنانکه مشرکان و غالیان کردند یُلْحِدُون را از باب عَلِمَ یَعْلَمُ و باب افعال هر دو خوانده‏اند. ملتحد: به معنی پناهگاه و محل میل است زیرا پناه برنده به آن میل می‏کند . بگو کسی از خدا به من پناه نمی‏دهد و جز او پناهگاهی نتوانم یافت. . * . نقل شده در مکّه غلامی بود نصرانی از اهل روم به نام بلعام که می‏گفتند قرآن از جانب خدا نیست بلکه بلعام به آن حضرت تعلیم می‏دهد به قول ضحّاک می‏گفتند: سلمان فارسی قصص قرآن را به او می‏آموزد به قول دیگر بنی حضرمی غلام داشتند به نام یعیش یا عائش که اسلام آورد و به قولی دو نفر غلام بودند نصرانی از اهل عین‏التمر به نام یسار و خیر که کتابی داشتند و به زبان خود می‏خواندند. (مجمع). به هر حال از آیه فهمیده می‏شود که کفّار شخص معیّنی را در نظر گرفته و در پی بهانه‏جوئی می‏گفتند: قرآن را او تعلیم می‏دهد و از جانب خدا نیست و خدا در جواب می‏گوید: زبان آنکه به او میل می‏کنند و قرآن را به او نسبت می‏دهند عجمی و غیر فصیح ولی این قرآن عربی روشن است. یعنی: می‏دانیم که می‏گویند: قرآن را بشر به او می‏آموزد ولی زبان کسی که... بقیّه جواب در آیات بعدی است. * . مفعول «یُرِد» محذوف است. در جوامع‏الجامع و کشّاف گفته «بِاِلْحادٍ - بِظُلْمٍ» دو حال مترادف‏اند یعنی: هر کس در آن (مسجد الحرام) قصدی از روی انحراف و ستم کند او را از عذاب دردناک می‏چشانیم. بعید نیست که باء در «بِاِلْحادٍ» زائد و برای تأکید و در «بِظُلْمٍ» برای ملابست و الحاد مفعول «یُرِد» و تقدیر «یُرِدْ اِلْحاداً بِظُلْمٍ» باشد یعنی هر که در آن میلی ظالمانه اراده کند...

معنی کلمه لحد در ویکی واژه

گور، شکاف در گور که جای سر مرده‌

جملاتی از کاربرد کلمه لحد

مردن او لاست یحی که شود پرده نشین شمع را روزن فانوس شکاف لحد است
نبیند در لحد هم کشتهٔ مژگانش آسایش که باشد هر کف خاکی به پهلو پنجهٔ شیرش
   فصل چهاردهم: شرح مقالات گروهی از ملحدان که قبل از ظهور حکومت اسلامی بودند.
زنده‌دل است مردهٔ عشق تو در لحد جان‌پرور است کشتهٔ تیغ تو در کفن
گفت نعمان ای خلیفه بعد ازین چونین مکن ملحدان را پیش خود منشان ازین پس زینهار
چو در خاکدان لحد خفت مرد قیامت بیفشاند از موی گرد
دانشمند شافعی اهل سنت ابن ابی الحدید، وجود سلیم را زیر سؤال برده و گفته‌است: «شنیده‌است» برخی از علمای شیعه دوازده امامی ادعا می‌کنند که سلیمان «یک اختراع کاملاً خیالی» است و «کتاب ادعایی او چیزی جز جعلیات نیست».
در تأیید شجره امامزاده عبّاس امام فخر رازی در کتاب الشجره المبارکه صفحه ۱۱۰ و ۱۱۱ و عمیدی دانشمند نسب‌شناس در کتاب المشجّر الکشاف جلد یک صفحه ۱۳۴ و کتاب تفسیر القمی جلد یک صفحه ۱۷ و سید ابوالقاسم خویی در کتاب معجم رجال الحدیث جلد ۹ صفحه ۲۳۹ از این شخصیت بزرگوار یاد می‌کنند.
پرنور کن آن تک لحد را ای دیده و ای چراغ نورم
در آن نفس که مرا از لحد برانگیزند حدیث عشق تو باشد نوشته بر کفنم
درلحد تنگ تو صلح کنم جنگ تو پیش تو روشن کنم، شعله تابان خویش
لحد چه باشد در آسمان نگنجد جان ز پنج و شش گذرم زود بر احد گردم
گرم از خاک لحد کلهٔ پوسیده برآری آیت مهر تو باشد رقم مهر جبینم