لجلاج

هفت بیدق عاجز شاه قدر از چه‌شان لجلاج سان دانسته‌اند

عنایت تو دهد هر ضعیف را قوت فصاحت تو کند هر فصیح را لجلاج

گر تو دعوی می کنی شطرنج عشقش باختن گرچه لجلاجی دلا این عرصه را پرچین مکن

از آن بنام مهلب مهلبیه بماند چنانکه ماند ز لجلاج در جهان شطرنج

همچو فرزین کژروست و رخ سیه بر نطع شاه آنک تلقین می‌کند شطرنج مر لجلاج را

هنر به حضرت او تحفه کی توان بردن که علم بیدق و فرزین برد بر لجلاج

هر حکیمی که به نزد تو بود معیوبست هر فصیحی که به نزد تو رسد لجلاجست