لبیدن

روزیم محنت و منزلگه من درد و غم است مهربانی ز حریفان طلبیدن ستم است

هر زمان شکوه ز افسردگی بزم کنی تا که را باز خیال طلبیدن داری

اکسیر زخاک در میخانه گرفتیم بیهوده کسان از زر و زیبق طلبیدند

چون طلبیدند ازان گنج پاک بهره خود خانه خرابان خاک

و گوید دست بدار از آنچه دوست داری از بهر آن که از وی بخواهی طلبیدن.

نوازشی نتوان از کس دگر طلبیدن اگرچنانچه دلارام و دلنواز نباشد

لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است که مدعا طلبیدن ز یار بی‌ادبی است

ممکن هنرش چیست ز یک در طلبیدن عیبش چه بهر در شدن ایثار نعم را

راه همه در معرکه عشق بتان نیست کاین قوم ز صد خیل سواری طلبیدند

شمع ز برخاستنی وا نشست مه ز تمامی طلبیدن شکست