لب خوانی

دریغا نمی‬‌دانم که چه فهم خواهی کردن! می‬‌گویم که چون محبت «یُحِبُّهم» تاختن آرد به ارادت، و ارادت تاختن آرد به امر که «إنّما أمْرُهُ إِذا أرادَ شیئاً أنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکون». این امر کدام است ؟«قُلِ الرُّوحُ مِنْ أمْر ربّی» گواهی می‌دهد که امر کیست و بر چیست. پس امر کیمیاگری کند با نقطهٔ عبودیت که تو آن را قالب خوانی. پس قالب را چون پروانه بر آتش عشق و محبّت مستغرق کند تا همگیِ تو چنان شود که این بیتها با تو بگوید که ترا از این واقعه چه بوده است:

تو جان از دل به جز نامی ندانی که در قالب همیشه قلب خوانی