لاچی

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال دینامو تیرانا، باشگاه فوتبال لاچی، و باشگاه فوتبال تیرانا اشاره کرد.

وقتی “جو والاچی” (چارلز برانسون) متوجه می شود که”دل ویتو جنووزه” (لینو ونتورا) برای سر او جایزه گذاشته است ، تلاش می کند تا در دوران حبس زندگی اش را نجات دهد اما …

مخالفت آشکار آنتیموز با حکومت عثمانی بر والاچیا باعث دشمنی دولت عثمانی با او شد و سرانجام نیکولاس ماوروکورداتوس دستور اسارت او و تبعیدش به کوه سینا را صادر کرد. آنتیموز در سال ۱۷۱۶ میلادی، هنگام سفر در مکانی در بلغارستان امروزی ترور شد و جسد او احتمالاً به یکی از رودخانه‌های ماریتسا یا توندزا انداخته شده باشد.

ماسکی در کالج سنت مالاچی در مؤسسه تحصیلات عالی بلفاست آموزش دید و بعد از آن به عنوان کارگر در اسکله‌های بلفاست و می‌خانه چی کار کرد. او یک بوکسر آماتور اما موفق بود و از جمله ۷۵ مبارزه خود تنها در ۴ مبارزه شکست خورده بود.

در شرق الحمرا و خارج از دیوارهای آن، ژنرالیف (از عربی: جَنَّة الْعَریف، یا جنت العریفه به معنی «بهشت جسمانی») قرار دارد، یک ملک روستایی در دوران نصری که نخست توسط محمد دوم و محمد سوم در اواخر قرن ۱۳ و اوایل قرن ۱۴ ساخته شد. این بنا در زمان حاکمان بعدی ناصری و سپس توسط سازندگان مسیحی اسپانیایی در قرن شانزدهم دستخوش تغییرات متعددی شد. دارای چندین حیاط باغ مستطیل شکل با آلاچیق‌های تزئین شده در انتهای آن است. محوطه وسیعی از باغ‌های محوطه‌سازی‌شده متعلق به قرن بیستم، نزدیک به کاخ سابق امروزی را اشغال می‌کند. کاخ نصری در ابتدا توسط یک راهرو دیواری به الحمرا مرتبط بود که از دره بین آن‌ها عبور می‌کرد.

آجرهای لعاب‌دار بوکان، آجرهای لعاب‌داری مربوط به تمدن مانایی است که نقش‌هایی از پرنده، گاو و بز بالدار با سر انسان و دیگر نقش‌های ترکیبی حیوان و انسان در آن‌ها دیده می‌شود. اولین بار کشاورزی به نام میرزاعلی این آجرهای منقش و لعاب‌دار را پیدا کرد، او توانسته بود تشخیص دهد آجرها به قصر باستانی منطقه قیلاچی، نزدیک به شهر بوکان تعلق دارند. پیش از کشف میرزا علی، در سال ۱۳۵۵ ولفرام رایس گزارشی دربارهٔ این منطقه باستانی منتشر کرده بود.

آنتیموز در سال ۱۶۵۰ میلادی، در پادشاهی گرجستان متولد شد، جایی که در میان مردم غرب هنوز به نام باستانی اش، ایبریا، معروف بود. آنتیموز به وسیلهٔ سربازان جماعت مذهبی امپراتوری عثمانی دستگیر شده و در حصر خانگی در منزل مطرانی قسطنطنیه در استانبول به سر می‌برد، تا اینکه در سال ۱۶۹۰ میلادی به دستور کنستانتین برانکووانو و به عنوان مسئول مطبوعات چاپی دربار، در والاچیا سکونت یافت. آنتیموز به عنوان کشیش ارشد کلیسای اسناگف، مطبوعات را به مکان دیگری منتقل نمود.

همانگونه که آندر ایلاچینسکی در اتوماتای سلولی خود اشاره نمود، بسیاری از محققین این سؤال را مطرح نموده‌اند که آیا جهان یک اتوماتای سلولی است. او استدلال می‌کند که اهمیت این سؤال ممکن است با یک مشاهده ساده، بهتر مشخص گردد، این مشاهده می‌تواند به شرح زیر بیان گردد.

زافغان و لاچین و کرد و بلوچ هم از زابل و سیستان کوچ کوچ

نام رافائیل یا رافا-ال، به معنای "خدا شفا داده" در اوگاریت، تقریباً در سال ۱۳۵۰ قبل از میلاد در یکی از نامه‌های عمارنه که در تل الحسی از حاکم لاچیش یافت شده است، گواهی شده است.