لاتیوم

لاتیوم

معنی کلمه لاتیوم در دانشنامه عمومی

لاتیوم ( به لاتین: Latium ) منطقه ای است در میانهٔ غربی ایتالیا، جایی که شهر رم در آنجا ساخته شده است. لاتیوم در اصل سرزمینی مثلثی شکل با خاک حاصلخیز آتشفشانی بوده که لاتین ها در آنجا می زیستند. این منطقه در کرانهٔ جنوبی رود تیبر واقع است. در دورهٔ باستان و پیش از تشکیل تمدن روم، رود تیبر سرحد میان اتروریا ( قلمرو اتروسکان ) و لاتیوم شد، چنان که اتروریا در شمال تیبر و لاتیوم در جنوب آن جای داشت.
بر کرانهٔ شمالی رود تیبر شهر اتروسکی ویئی جای داشت که بعدها با چیرگی جمهوری روم بر آن و دیگر قبایل ایتالیایی مرزهای لاتیوم از سوی شمال شرقی تا کوهستان آپنینی گسترش یافت.
لاتیوم زمانی مادر روم بود، سپس دشمنش شد و دیگر بار انبار غله آن گشت و سرانجام برای آن عده از شارمندان رم که ثروت و ذوق را یکجا داشتند به صورت بهشتی از ویلاها درآمد.
ناحیهٔ کنونی لاتزیو در ایتالیا بازمانده از آن لاتیوم باستانی است.

جملاتی از کاربرد کلمه لاتیوم

نخستین‌باری که در تاریخ روم به آورونکیان اشاره می‌شود ایشان را مردمی جنگجو و نیرومند توصیف می‌کند که متصرفاتشان را تا مرزهای لاتیوم گسترانده‌اند.
مردمان باستانی اتروریا اتروسک‌ها بودند که فرهنگ مختلطشان در دولت‌شهرهایی چند -که از دورهٔ ویلانوا از سده نهم پیش از میلاد برخاسته و سپس نیرومند شده بودند- متمرکز بود. فرهنگ ایشان از ۶۵۰ (پیش از میلاد) بر دیگر فرهنگ‌های مردمان دیگر ایتالیای باستان چیرگی یافت و محدوده‌اش به درهٔ رود پو و لاتیوم تا مستعمره‌های یونانی در جنوب ایتالیا و سیسیل رسید. آنان همسایگان شمالی روم بودند. به‌طور کلی، در دورهٔ باستان و پیش از تشکیل تمدن روم، رود تیبر سرحد میان اتروریا (قلمرو اتروسکان) و لاتیوم (قلمرو لاتینان) شد، چنان‌که اتروریا در شمال تیبر و لاتیوم در جنوب آن جای داشت.