لابث

ای دل اندر راه او ده اسبه ران را جل مباش چست ران چالاک رو لابث مشو کاهل مباش

چه جمعیت آید ز گردنده چرخی که بر وضع واحد دوان نیست لابث

حرف و صوتی که نو به نو حادث می شود نیست چون دو آن لابث

البثّ اشدّ الحزن، سمّی بذلک لان صاحبه لا یصبر علی کتمانه حتّی یبثّه ای یظهره، و البثّ و الابثاث واحد و هو الاظهار و قیل بثّی ای همّی و حاجتی، یقول أشکو إلی من یملک الفرج من البلوی لا الیکم.