لئامت

غرض منت بجود است از لئامت ز دو نان نه کرم جو نه کرامت

ندا آید که تو با آن لئامت حیا کردی ز من با این کرامت

شعر دلکش چه فزاید چو لئامت بفحول دختر بکرچه زاید چو عنن در شوهر

بده آنچند نه کت خلق بخوانند سفیه بهل اسنان نه که معروف لئامت باشی

گاهی شود که انسان از شیوه لئامت در حق خود ظلومست در کار خود جهولست

از شیخ طمع ببر که هرگز ناید زلئیم جز لئامت

به پایت کس نکرد ار جانفشانی گران جانی نموده است از لئامت