قیمت دارایی

مفاهیم قیمت‌گذاری "منطقی" بدون آربیتراژ و تعادل اکنون با هم همراه شده‌است تا اقتصاد مالی کلاسیک را بروز دهد. قیمت‌گذاری منطقی فرضی است در اقتصاد مالی که قیمت دارایی، (و پس از این مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی) قیمت بدون آربیتراژ دارایی را برمی گرداند. طوری‌که هر گونه انحرافی از این قیمت "به دور از آربیتراژ" است. این فرض در قیمت‌گذاری اوراق با درآمد ثابت، به‌خصوص اوراق قرضه قابل استفاده است. و اساس قیمت‌گذاری ابزارهای مشتقه می‌باشد.

مدل‌های پیشرفته تر به عوامل بیشتری همانند تغییرات نوسانات در طول زمان و سطح قیمت دارایی‌های مختلف و پویایی نرخ بهره تصادفی نیاز دارد.

اقتصاد دانان مکتب اتریش نسبت به تأثیر تورمی سیاست‌های پولی بر قیمت دارایی‌ها نگران بودند. نرخ واقعی پایین به صورت پایدار ممکن است منجر به قیمت بالاتر دارایی‌ها و انباشت بیش از اندازه بدهی‌ها شود؛ بنابراین کاهش نرخ تنها یک مسکن موقتی است که می‌تواند منجر به تشدید بحران احتمالی تورم منفی حاصل از بدهی شود. در نرخ‌های بهره نزدیک صفر بخشودگی بدهی‌ها به امری مهم در جهت کنترل تورم منفی تبدیل می‌شود.