قیصر

آن شاه که از قدر و شرف نامه و نامش بوسند رهی وار همی قیصر و چیپال

سه کشور به قیصر بداد از نیاز که فرزند و زن را بدو داد باز

وزان پس مرد و مال آمد ز قیصر چنان کاید ز کهتر سوی مهتر

برکه دهن‌شیر از آثار تاریخی شهر لار در استان فارس است. قدمت آب‌انبار دهن شیر لار به دوران صفویه باز می‌گردد. آب‌انبار دهن‌شیر در ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ به شماره ۱۲۷۰۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است. آب‌انبار دهان‌شیر از بناهای قدیمی و زیبای لار است که در شرق ورودی بازار تاریخی قیصریه قرار دارد.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال آنکاراگوچو، باشگاه فوتبال اسلاویا پراگ، باشگاه فوتبال بوهمیانس ۱۹۰۵، باشگاه فوتبال اسپارتا پراگ، باشگاه فوتبال آنکارا اسپور، باشگاه فوتبال اسپارتاک ولادی‌قفقاز، باشگاه فوتبال پاشینگ، باشگاه فوتبال اسلوان لیبرتس، باشگاه فوتبال قیصریه‌اسپور، و باشگاه فوتبال دینامو مسکو اشاره کرد.

به درگاه آنکه او را کهترانند مِه از خانان و بیش از قیصرانند

الیاجیک پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دبیرستان در مدارس مختلف در قیصریه و قرشهر، بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ در دانشکده الهیات دانشگاه ارجیس تحصیل کرد. او بر زبان عربی مسلط است و در استانبول زندگی می‌کند. وی به «تابوشکن» معروف است.

عید مسیحی روی او زنّار قیصر موی او در حلقه ی گیسوی او صد دل گرفتار آمده

به روم و چین و بحر و بر اگر خاقان و گر قیصر از آن سر برد و زین افسر گهی از راست گاهی چپ

محلهٔ آب‌منگل محلهٔ مرفهی است که برخی از سکنهٔ بازار تهران در این محله ساکن هستند. شهرت آب‌منگل به خاطر فیلم قیصر و برادران «آب‌منگل» است.

در حالی که خمینی با سیاستی زیرکانه به شدت به حق حکومت «علما» و «بنیان معنوی و ایدئولوژیک» حکومت متمرکز بود، اما در مورد عملکرد واقعی (در عمل) دولت یا «مشخصات» روش مدیریت آن، تأکیدی نداشت. به گفتهٔ برخی از پژوهشگران (قیصری و نصر) خمینی هرگز «تعریفی اصولی از حکومت اسلامی و اقتصاد اسلامی ارائه نداد، هرگز تعریفی ارائه نداد که ساختار و کارکرد حکومت، ابزارهای کنترل، کارکرد اجتماعی، فرایندهای بازرگانی و ارزش‌ها و مرام ساختار انقلابی کشور (که خود رهبرش بود) را تعیین کند.» به گزارش بی‌بی‌سی فارسی، وی هرگز کسب قدرت سیاسی را برای روحانیون، نهی نمی‌کرد. بر همین اساس، خمینی در سال‌های پس از سقوط پهلوی اول، آغاز به گشتن برای یافتن نقش تازه‌ای برای روحانیت در ایران کرد.

از ترانه‌های مشهور او می‌توان به «برو به یکی بگو که باور کنه» اشاره کرد که در دوران جنگ جهانی اول اجرا شد و در آن ویلهلم دوم (قیصر آلمان و پادشاه پروس) به‌طور مستقیم مورد خطاب قرار گرفت.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه ورزشی گنچلربیرلیغی، باشگاه فوتبال قیصریه‌اسپور، باشگاه فوتبال بوکاسپور، باشگاه فوتبال گالاتاسرای، و باشگاه فوتبال استانبول باشاک‌شهر اشاره کرد.

به قیصر چنین گفت کای سرفراز یکی نو سخن بشنو از من به راز

وارتان مامیکونیان در مدرسه‌ای که مسروپ ماشتوتس، در شهر واغارشاپات، بنیان نهاده بود، دانش آموخت. در ۴۲۰ میلادی، ساهاک مقدس او را همراه مسروپ ماشتوتس به دربار قیصر در کنستانتینوپل، فرستاد و قیصر تئودوسیوس دوم او را به فرماندهی سپاه ارمنستان در بخش بیزانسی گمارد.

حیف از آن خاقان قیصر چاکر کسری غلام کانچه ممکن بود بودش در جهان الا نظیر

اگر شاه برتخت قیصر بود سزد کو سرافراز و مهتر بود

در دوران قاجار ارتباط هنرمندان ایران با هنرمندان اروپایی گسترده گشت، به‌طوری‌که در زمان حکومت شاه اسماعیل به تشویق وی نقاشان هلندی با شاگردان ایرانی و ارمنی، کاخ چهل‌ستون و سردر بازار قیصریه را نقاشی کردند.

دعا و شکر تو گویم به درگه کسری ثنا و مدح تو خوانم به مجلس قیصر