قوقه

فصل فی کیفیت الصلاة و ذکر حقوقها

بینی کله شاه که مه قوقهٔ اوست گیتیش بگنجدی نگنجد در پوست

«إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا» ای ناصر المتّقین، «وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ» و معین الذین یقومون بحقوقه و فرائضه. قیل لهرم بن حیّان اوصنا، قال: اوصیکم بالآیات الاواخر من سورة النّحل: «ادْعُ إِلی‌ سَبِیلِ رَبِّکَ» الی آخرها...

خطّ امیر مسعود، رضی اللّه عنه: «حاجب فاضل، خوارزم شاه، ادام اللّه عزّه‌، برین نامه اعتماد کند و دل قوی دارد که دل ما بجانب وی است‌، و اللّه المعین لقضاء حقوقه‌ .»

ساخت ز بهر کلاه قوقه آتش چو شمع گنبد نیلی که هست بر صف شمعدان

عن ابی شریح الکعبی انّ رسول اللَّه (ص) قال: من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیکرم ضیفه جائزنا یوم و لیلة و الضیافة ثلاثة ایام فما بعد ذلک فهو صدقة. و لا یحل له ان یثوی عنده حتی یخرجه، و قال: «ان نزلتم بقوم فامروا لکم بما ینبغی للضّیف فاقبلوا، فان لم یفعلوا فخذوا منهم حق الضیف الذی ینبغی له»، و قیل الخطاب للنبی (ص): و ذا القربی بنو هاشم و بنو المطّلب یعطون حقوقهم من الغنیمة و الفی‌ء و قیل: فَآتِ ذَا الْقُرْبی‌ جواب و جزاء لما قبله، ای سعة الرزق و ضیقه من اللَّه، فاعط من مالک ان آمنت بذلک لانّ من علم ان غناه و فقره من اللَّه لم یخف باداء الحقوق الفقر. و دخول الفاء لهذا المعنی. ثم قال: ذلِکَ ای اخراج الحقوق من الاموال «خیر» لمن اخرجها مخلصا للَّه غیر قاصد به الرّیاء و السمعة، وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ فی الآخرة. و المعنی له فی الدنیا خیر و هو البرکة فی ماله لانّ اخراج الزکاة یزید فی المال و فی الآخرة یصیر بطاعة ربّه فی اخراج ماله الی زکاته و غیر ذلک من المفلحین الفائزین بالجنّة.

ترتیب قوقهٔ کله بندگانش راست رنگی که افتاب بخارا برافکند

از کله قوقه و از صدره علم برگیرید وز حمایل زر و از جیب درر بگشایید