قهندز

معنی کلمه قهندز در لغت نامه دهخدا

قهندز. [ ق َ هََ دَ / ق ُ هََ دَ ] ( معرب ، اِ ) در اصل معرب کهن دژ بمعنی قلعه باستانی است و اینک به قلعه های تکی که در شهرهای غیرمشهور هست اطلاق میگردد، مانند قهندز سمرقند، قهندز بخاری ، قهندز بلخ ، قهندز مرو و قهندز نیشابور. گروهی از محدثان ببرخی از این قلعه ها منسوبند. ( از معجم البلدان ). چهار موضعند و این کلمه معرب است ، زیرا در کلام عرب دال و پس از آن بدون فاصله زاء نباشد. ( منتهی الارب ).

معنی کلمه قهندز در فرهنگ معین

(قُ هَ دَ ) [ معر. ] (اِمر. ) کهن دژ، دژ قدیمی .

معنی کلمه قهندز در فرهنگ عمید

دژ کهن، قلعۀ کهن.

معنی کلمه قهندز در فرهنگ فارسی

نام عده ای از قلعه ها در قدیم از جمله پنج شهر خراسان ( سمرقند بخارا بلخ مرو و نیشابور ) قهندز داشته اند .
( اسم ) قلعه قدیمی ارک شهر : نماز خفتن بگزارده اریاق را از طارم بقهندز بردند .

معنی کلمه قهندز در ویکی واژه

کهن دژ، دژ قدیمی.

جملاتی از کاربرد کلمه قهندز

شیخ الاسلام گفت: کی اسحق حافظ گفت، کی علی عیسی مالینی کی شکر قهندزی گفت، محمد بن المنذر امام بود، در قهندز بهراة کی رجاء عبداللّه جهبانی گفت، کی شقیق بلخی گفت:
شرح احوال علی قهندزی‌ و گرفتاری او
سرزمینی که هم‌اکنون شهر دوشنبه در آن جای گرفته‌است، در سده‌های میانی شومان نام داشته‌است که در برخی منابع تاریخی قدیمی، سومان نیز نوشته شده‌است. در کتاب «حدود العالم من المشرق الی المغرب» آمده‌است: «شومان شهری است استوار و گردِ او باره‌ای کشیده و او را قهندزی است بر سر کوه نهاده و اندر میان قهندز چشمه‌ای است بزرگ و از وی زعفران خیزد بسیار».