قمح

معنی کلمه قمح در لغت نامه دهخدا

قمح. [ ق َ ] ( ع اِ ) گندم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). حنطه. ( برهان ). بُرّ. ( لسان العرب ). قمح لغتی است شامی و مردم حجاز نیز آن را در محاورات خود به کار برند. ( لسان العرب ). || ( مص ) سفوف کردن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پِسْت خشک خوردن. ( منتهی الارب ). با مشت پِسْت خوردن. ( اقرب الموارد از اساس ). || آشامیدن شراب و نبیذ و آب و شیر را. ( اقرب الموارد ).

معنی کلمه قمح در فرهنگ معین

(قَ مْ ) [ ع . ] (اِ. ) گندم .

معنی کلمه قمح در فرهنگ فارسی

گندم ، قمحه: یک دانه گندم
( اسم ) گندم . یا قمح احمر . گیاهی است از تیره گل میمون که یک ساله است و برگهایش متقابل و باریک و کشیده و سه گوش است . گلهایش زرد یا بنفش می باشند . گیاه مزبور غالبا انگل نباتات دیگر و موجب خشک شدن گیاهان می گردد . قمح اقمر را به نام سرخک نیز نامند قراموق تیلکی بغدادی .

معنی کلمه قمح در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
بلند کردن سر «قَمَحَ الْبَعیرُ: رَفَعَ رَأْسَهُ» . مُقْمَح به معنی سر بالا گرفته شده است اگر به گردن کسی زنجیر پیچند تا به چانه‏اش برسد سرش قهراً بلند می‏شود و قدرت پائین آوردن آن را ندارد معنی آیه در «ذقن» گذشت. این کلمه فقط یکبار در قرآن مجید یافته است.

معنی کلمه قمح در ویکی واژه

گندم.

جملاتی از کاربرد کلمه قمح

آبل القمح (به عربی: آبل القمح) روستایی فلسطینی بود که نزدیک مرز لبنان و در شمال صفد واقع شده بود.
قد فضضتم نحو قمح هائما ثم خلیتم نبیا قائما