قلقل

جزو موزون اعتدال جوهر کل می‌شود چون شود مینا صدای‌ کوه قلقل می‌شود

چند بتوان بانگ نای و قلقل مینا شنید؟ گاه گاهی مصرعی هم می توان از ما شنید

اگر ساقی ز موجِ باده بندد رشتهٔ سازم رساند قلقلِ مینا به رنگِ رفته آوازم

دل شهرهٔ تسلیم ز ضبط‌ نفسم شد قلقل ‌به ‌لب‌شیشه ‌شکستن ‌جرسم شد

پیری آمد ماند عشرتها ز انداز بلند سرنگون شد شیشه‌، قلقل‌کرد پرواز بلند

صدای شیشه‌ام آخر یکی صد کرد خاموشی ز قلقل باز ماندم بیدماغی زد به کهسارم

بیدل مباد منکر جام تهی شوی دارد حضور قلقل مینا ترنگ هم

قلقل مینا شنیدی بیدل ازعیشم مپرس خنده‌ای دارم که تا گل کردمی باید گریست

دهر، توفان دارد از طبع جنون پیمای من قلقلی دزدیده است این بحر از مینای من

گفتم از چیست این تقلقل باز هاتفی دادم از درون آواز