قطبین

معنی کلمه قطبین در لغت نامه دهخدا

قطبین. [ ق ُ ب َ ] ( اِخ ) تثنیه قطب در حالت نصبی و جری. قطب شمالی و قطب جنوبی. دو طرف محور زمین یعنی خطی که از مرکز آن میگذرد و زمین حرکت وضعی خود را به دور آن انجام میدهد. اندکی فرورفتگی دارد و هر یک از این دو طرف فرورفته به قطب موسوم است. طرف شمال را قطب شمال و طرف جنوب را قطب جنوب وهر دو طرف را قطبین مینامند. || ( ع اِ ) به معنی دو انتهای محور هر چیز است : قطبین کره ، قطبین زمین ، قطبین آهن ربا. و از نظر مجازی دو چیز متضاد راقطبین گویند، چنانکه گفته میشود: فلان و فلان در این امر در دو قطب مخالف قرار دارند. رجوع به قطب شود.

معنی کلمه قطبین در فرهنگ عمید

قطب شمال و قطب جنوب، دو طرف محور کرۀ زمین که قسمت شمالی را قطب شمال و طرف جنوبی را قطب جنوب و هر دو را قطبین می گویند.

معنی کلمه قطبین در فرهنگ فارسی

قطب جنوب قطب شمال
تثنیه قطب، دوطرف محورکره زمین
( اسم ) تثنیه قطب .

جملاتی از کاربرد کلمه قطبین

سطح زمین با سرعت ۴۰۰۸۰ کیلومتر در شبانه روز حرکت می‌کند. این سرعت برابر با ۱۰۴۰ مایل بر ساعت یا ۱۶۷۰ کیلومتر بر ساعت است. (تقریباً نیم کیلومتر بر ثانیه) اندازه این سرعت از تقسیم محیط زمین در خط استوا به‌دست می‌آید. (حدود ۲۴۹۰۰ مایل یا ۴۰۰۷۰ کیلومتر) بر تعداد ساعات شبانه روز (۲۴) به دست می‌آید. با توجه به این که محیط زمین در قطبین به صفر نزدیک می‌شود، هنگامی که به سمت یکی از دو قطب حرکت می‌کنید. این سرعت تقریباً به صفر کاهش می‌یابد.
باشد اندر میانه قطبین یا همی بگذرد منطقتین