قصیده

در اشعار بسیاری از مزار علی بن موسی الرضا یاد شده‌است و شاعران بسیاری به زیارت او ترغیب کرده‌اند. ابن باویه در این خصوص دو قصیده از صاحب بن عباد نقل می‌کند که زائران سرزمین طوس را مخاطب خویش قرار داده‌است. مجدود بن آدم سنایی و خاقانی شروانی از شاعران مشهور قرن ششم هستند که مزار علی بن موسی الرضا زیارت کرده و در مورد آن اشعاری سروده‌اند.

دکتر ناظر زاده کرمانی در زمینه شعر نیز آثار زیادی از خود بر جای گذاشته‌است. آثار منظوم او مشتمل بر قصیده، غزل، مثنوی و شیوه‌های نوین دیگری که مشحون از نکات بدیع و مضامین لطیف و نو می‌باشد. اشعار او به ۱۵ هزار بیت می‌رسد.

از این قصیده غرا که مجمع الامثال از این فریده یکتا که مطلع الانوار

شاهاگر این قصیده شود مر ترا پسند چون صیت همتت به جهان مشتهر شود

این است آن قصیده که در باغ رو نقش گفتی بمدح مفتی احکام دادگر

در مدح اهل فارس سرودم قصیده‌ای کز رشک اوست شخص خرد خون جگر هنوز

مدح خواجه‌ست این قصیده اندرین دعوی مکن خواجه این معنی نکو داند تو زیرک‌سار باش

این قصیده ارمغان کردم به نام شهریار تا نیوشم آفرین از شاه و از شاه آفرین

گفتم چنین قصیده کس از شاعران نگفت گفتا که گفت عنصری استاد شاعران

بدین قصیده که گفتم من اقتدا کردم به اوستاد لبیبی که سیدالشعراست

یعنی، که آن قصیده غرا به حسب حال مردود طبع پاک شه نیک محضر است

این قصیده، که ز روز اول کس نیاورده مر او را ثانی