قشر

چو قشر بیضه و موی سر امروز ز جهدت کیمیائی گشت مکنوز

تا یقین تو باخلاص مقارن نشود قشر باشی بر مستان حقیقت، نه لباب

آمدید بما چنانک شما را آفریدیم روز نخستین یکان یکان، پای برهنه و سر برهنه بی هیچ پوشش، چنانک در خبرست: ما علی احد منهم قشرة، ای شی‌ء من کسوة. و روی انّهم یحشرون حفاة عراة عزلا، همانست که آنجا گفت: «وَ لَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادی‌ کَما خَلَقْناکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ» ثمّ قال: «ْ زَعَمْتُمْ»

اطلب لباب دینک واترک قشوره بالله فاستمع لکلام مقشر

مغز از قشر می‌شود حاصل قشر را گیر تا شوی واصل

تو از این شهره نیشکر مطلب مغز اندرون که خود از قشر نیشکر شکرین شد لبان تو

گر ندانی محل قشر از لوز گذری کن بدین مسالخ گوز

افکند قشر صورت و شد کوفته بدنگ وانگاه پخته گشت و جهانش بلند کرد

به این ترتیب بود که یاکوب کریستوفل و خواهرش تصمیم گرفتند که خدمات خود را در آینده در اختیار این قشر جامعه قرار دهند که هیچ کمکی نه از طرف مسیحیان و نه از مسلمانان به آن‌ها نمی‌شد.

تو هنوز از کفایت شب و روز قشر اول چشیده‌ای از گوز

شریعت قشر و مغز آمد طریقت بنسبت همچنین باشد حقیقت