قش

هر کار که خواست کرد و شایست هر نقش که بود دید و دانست

به حقش که تا حق جمالم نمود دگر هر چه دیدم خیالم نمود

چه نقش دید ندانم دل رمیده من؟ که یک نفس به نگین خانه، این نگین ننشست

جز حرف الف نقش دو عالم همه هیچ است ای آینه های دل اگر راست نمایید

آیینه است نفس و در او نقشِ آرزو هر گه که پیشِ رویِ تو برخاست آه کن

گر به دیوار بر کشد به مثل نقش خصم تو کلک نقش نگار

نقش‌بند ارچه نقش دَه دارد سر یک رشته را نگه دارد

مگذر ز قمار بوسه بازی آنجاست که نقش بد نشین نیست

نیست بر ناخن ما نقش در آزاری مور هر چه داریم به لخت جگر خود داریم

نقش خود را چینیان از جان همی خدمت کنند نقش حق را آخر ای مستان کم از نظاره‌ای