قسمت اشیای گمشده
معنی کلمه قسمت اشیای گمشده در دانشنامه عمومی
موزه ها و پارک ها و مدارس بزرگ نیز معمولاً قسمت اشیای گمشده دارند که بیشتر به صورت باجه یا اتاقی است که در نزدیکی درب ورودی مکان اصلی قرار دارد. در هتل ها این قسمت معمولاً در سرسرا ( لابی ) هتل یافت می شود. مدارک رسمی، تلفن همراه، ساعت و جواهرات، و وجه نقد از اشیای معمول گمشده هستند.
برخی از کارکنان قسمت اشیای گمشده می کوشند تا با استفاده از شناسه های شخصی در دسترس از صاحب شیء، آن شیء را به دست او برسانند. عملاً بیشتر اشیای گمشده پس از دوره مشخصی که صاحبان آن ها پیدا نشوند، فروخته یا دور ریخته می شوند یا در مواردی به نهادهای دیگر اهدا می شوند.
برای نمونه قسمت اشیای گمشده حرم امام حسین در کربلا، مشخصات اشیاء پیدا شده را تا یک سال منتشر می کند و این اشیا را تا یک سال نگه می دارد. در این حرم، مدارک رسمی یافت شده مانند شناسنامه و گذرنامه بعد از گذشت یکسال از تاریخ مفقود شدن به کنسولگری ایران در کربلا تحویل داده می شوند. واحد نگهداری از اشیاء قیمتی و نگهداری از اشیاء گمشده در کانکس امانت خارج حرم است.
در فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران، قسمت اشیای گمشده در سالن تحویل بار قرار دارد، یعنی سالنی که مسافران بعد از ثبت مهر ورود به کشور در گذرنامه توسط پله برقی یا آسانسور به آن هدایت می شوند.
آگهی مربوط به جمع آوری اشیای گمشده برای نخستین بار در پاپیروس های یونان باستان و روم دیده شده است. نخستین قسمت ویژه اشیای گمشده به شکل امروزی در سال ۱۸۰۵ در پاریس ترتیب داده شد. ناپلئون به اداره شهربانی پاریس دستور داد تا «تمامی اشیای پیداشده در خیابان های پاریس را جمع آوری کند»، اما اولین بار در سال ۱۸۹۳ بود که «لوئی لپین»، رئیس پلیس پاریس اقداماتی را سازماندهی کرد تا صاحبان اشیای گمشده ردیابی و پیدا شوند.
دفاتر نمایندگی اشیای گمشده شبکه ترابری شهری لندن ( که مسئول رسیدگی به اقلام گمشده در متروی شهر، اتوبوس و تاکسی است ) سالانه به بیش از ۱۳۰ هزار مورد از این اشیا را رسیدگی می کند که در ۲۴ هزار مورد از آن مربوط به کیف و ۱۰ هزار مورد از آن گوشی های تلفن همراه است. از جمله موارد عجیبی که در لندن در میان اشیای گمشده بوده است می توان به یک دست لباس عروسی، خاکستردان حاوی خاکستر مرده، یک ساعت دیواری چوبی بلند، سینک آشپزخانه، و چند صندلی چرخدار اشاره کرد.