قذف

بقذف مهر بر آید ز معده مغرب چنانکه گوئی این ماهیست و آن ذوالنون

روی انّ ابراهیم کان قد عهد ان لا یسئل مخلوقا شیئا، فلمّا قذف فی النار و اتاه جبرئیل فقال أ لک حاجة فقال امّا الیک فلا فاثنی اللَّه سبحانه علیه بقیامه بما قال و وفائه بما عهد

و تعلم ان بحری فی النظام سیقذف بالجواهر و اللالی

«لَوْ لا جاؤُ عَلَیْهِ» ای هلّا جاءوا علی ما زعموا، «بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَداءِ فَأُولئِکَ عِنْدَ اللَّهِ» ای فی حکم اللَّه، «هُمُ الْکاذِبُونَ» فیه دلیل علی ان من قذفها بعد نزول هذه الایة صار کافرا باللّه عزّ و جل لما فیه من رد شهادة اللَّه لها بالبراءة «وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّکُمْ فِیما أَفَضْتُمْ فِیهِ» ای خضتم فیه من حدیث القذف، «عَذابٌ عَظِیمٌ» قال ابن عباس: ای عذاب لا انقطاع له یعنی فی الآخرة لانّه ذکر عذاب الدنیا من قبل، فقال: «وَ الَّذِی تَوَلَّی کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِیمٌ» فقد اصابه فانه جلد و حدّ.

قانون حدود با اجرای مجازات‌های ذکر شده در قرآن و سنت برای زنا (جنس خارج از ازدواج)، قذف (اتهام نادرست زنا)، دزدی و احکام غذایی اسلام در نظر گرفته شده بود تا قوانین شریعت را اجرا کرده یا قوانین پاکستان را مطابق با دستورات اسلام کند. این سیستم دو نوع جرم - حد و تعزیر - را با مجازات‌های مختلف در نظر می‌گرفت. جرایم حد (مجازات ثابت) نسبت به تعزیر (مجازات اختیاری) نیاز به ثبوت بالاتری دارد و مجازات آنها شدیدتر است.

این نشان خسف و قذف و صاعقه شد بیان عز نفس ناطقه

قیل معناه لا تقبل ابدا ما دام هو مصرّ علی قذفه، لانّ ابدا کل انسان مدته علی ما یلیق بحاله کما یقال لا تقبل شهادة الکافر ابدا یعنی ما دام کافرا.