قدیمه

معنی کلمه قدیمه در لغت نامه دهخدا

( قدیمة ) قدیمة. [ ق َ م َ ] ( ع ص ) مؤنث قدیم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به قدیم شود. ج ، قدائم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه قدیمه در فرهنگ عمید

= قدیم

معنی کلمه قدیمه در فرهنگ فارسی

مونث قدیم، قدیمات و قدائم جمع
( صفت ) مونث قدیم جمع : قدیمات قدائم .

جملاتی از کاربرد کلمه قدیمه

امامی پس از تحصیل علوم قدیمه و اصول فقه و کلام وارد مدرسه علوم سیاسی و لیسانس در رشته حقوق قضائی را در سال ۱۲۹۸ دریافت کرد.
یارون و دوستون، اندی نکنین مُونّه ونه بمردن، بوردن قدیمه خونه
هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلی‌ عَبْدِهِ یعنی علی محمد (ص) آیاتٍ بَیِّناتٍ یعنی القرآن لِیُخْرِجَکُمْ، اللَّه بالقرآن مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ، و قیل لیخرجکم الرسول بالدعوة من ظلمات الشرک الی نور الایمان، وَ إِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ، وَ ما لَکُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لِلَّهِ مِیراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، یقول ایّ شی‌ء لکم فی ترک الانفاق فیما یقربکم الی اللَّه و انتم میتون تارکون اموالکم کانه یحثّهم علی الانفاق فی سبیله بتنبیههم علی انهم مخلفون ما یملکونه و انهم لا یخلدون فی الدنیا و ان ما فی ایدیهم یأول الی اللَّه سبحانه بعد فنائهم ثم بیّن فضل من سبق بالانفاق فی سبیل اللَّه و بالجهاد فقال: لا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ، یعنی فتح مکه و قیل فتح الحدیبیة و قاتَلَ، یعنی لا یستوی فی الفضل من انفق ماله و قاتل العدو مع رسول اللَّه (ص) قبل فتح مکه مع من انفق و قاتل بعده أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا، و ذلک لان العرب کانت تعتز بمکه فلما فتحت قویت قلوب المؤمنین و انکسرت قلوبهم و کان الانفاق قبل فتح مکه افضل و کذلک الجهاد لما کان فیها من المشقة و لما کان بالمؤمنین الیها من الحاجة، قال الکلبی نزلت هذه الایة فی ابی بکر الصدّیق و فیها دلالة واضحة و حجة ظاهرة علی تفضیل ابی بکر و تقدیمه فانه اول من سلم و ذلک فیما روی ان ابا امامة قال لعمرو بن عبسه: بایّ شی‌ء تدّعی انک ربع الاسلام قال انی کنت اری الناس علی الضلالة و لا اری للاوثان شیئا ثم سمعت عن رجل یخبرنا اخبار مکة فرکبت راحلتی حتی قدمت علیه قال: قلت ما انت قال انا نبی، قلت و ما نبی، قال رسول اللَّه قلت بای شی‌ء ارسلک قال اوحّد اللَّه لا اشرک به شیئا و کسر الاوثان و صلة الارحام قلت: من معک علی هذا، قال: حر و عبد و اذا معه ابو بکر و بلال فاسلمت عند ذلک فرأیتنی ربع الاسلام.
طوطی همدانی، فرزند میرزا ابوالمحسن و متولد همدان است. پس از تحصیل مکتب‌خانه‌ای، چند سالی را هم مقدمات علوم دینی و قدیمه را تحصیل کرد و در ۲۰ سالگی روانه تهران شد در آنجا از شاه‌آبادی و شفیعی بهره‌ها برد و آشنایی کوتاه او با عارف حکیم شیخ ابراهیم امامزاده‌زیدی موجب تحول اساسی در وی و پختگی اشعار عرفانی او گشت. بعدها سال‌ها در شهر ری بسربرد و از راه خیاطی امرار معاش می‌کرد و همواره در مسیر علم و معرفت بود. وی به سال ۱۳۶۶ شمسی درگذشت و در جوار حرم امامزاده طاهر شهر ری دفن شد.
سید علی‌اکبر مرتضوی در سال ۱۲۹۷ هجری قمری مقارن با ۱۲۵۹ خورشیدی در لار به دنیا آمد. او علی‌رغم اشتغال پدرش به بازرگانی، علاقه‌ای به این کار نشان نداد و در شهرهایی چون لار، اصفهان، شیراز، استهبان و کرمانشاه به تحصیل علوم قدیمه، ادبیات فارسی و عربی و طب پرداخت. او سپس نزدیک به بیست سال به حرفهٔ طبابت مشغول بود.