قدمگاه

غم مخور گر شود آواره ز کویت چو منی از قدمگاه سران بی سر و پایی کم گیر

خاک شو زیر پای او که بهشت در قدمگاه مادران باشد

کسی را که بی حاجتی بیشتر قدمگاه قربش بود پیشتر

آنومالی قدمگاه یک اندیس فلزی است که در حوالی شهر چهار فرسخ استان خراسان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، طلا است.سنگ میزبان این اندیس سنگ‌های اولترابازیک و نوارهای افیولیتی است

زیارتگاه خضر نبی و سید عباس همچنین قدمگاه امام رضا از مکان‌های زیارتی مهم آبادان هستند.

منظر دیده قدمگاه گدایان شده است کاخ دل درخور اورنگ شهی باید کرد

چونکه رسد بر سرت آن ساده‌مرد گو ز قدمگاه نخستین بگرد

از قدمگاه توکل دوری قایمی بر قدم مغروری

و آنجا که قدمگاه دل مقبل ماست مطلوب همه جهانیان حاصل ماست

آسیاب قدمگاه مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان استهبان، بخش رونیز، دهستان رونیز، شمال روستای رونیز سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۴۴۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سوی قدمگاه خلیل الله آی پا چو نیابی به پی اش دیده سای

امروزه این مکان به نام "قدمگاه امام زاده سید خلیل" شناخته می‌شود. سید خلیل، از فرزندان امام سجاد (ع) بود که در مسیر سفر به خراسان در قرن دوم هجری قمری در این مکان جان به جان آفرین تسلیم کرد. آرامگاه اولیه قدمگاه به دستور امام رضا (ع) ساخته شده بود. بنای فعلی قدمگاه که پلانی مربعی شکل دارد، تاکنون دو بار بازسازی شده است. این مجموعه در فضایی به وسعت 4 هکتار قرار دارد و دارای راهرویی به طول 7.4 متر در فضای داخلی است.

نمایش باشد از اول قدمگاه پس آنگه گردشش باشد بناگاه

خواجه ابوالقسم زراد از مریدان شیخ بودو سفرها و ریاضتها کرده. او گفت قصد حجاز کردیم با جماعتی از مشایخ، چون بیرون آمدیم بعضی گفتند کی بر توکل رویم. من گفتم ای ابوالقسم بربیداری شو و چنانک خواهی می‌شو. عزم کردم که هر قدم که نه بر بیداری نهم بازپس آیم و برین طریق بادیه بگذاشتم. چون بازگشتم و نزدیک آمدم، شب در مسجد شیخ بیستادم و از پس قدمگاه شیخ نماز می‌گزاردم شب درکشید غسلی کردم، نوری یافتم اندر، عظیم شادمان شدم، و گفتم یافتم آنچ می‌جستم. چون بامداد شیخ از خانقاه بیرون آمد و من پیش او شدم، با پنداری در سر، گفت تو گویی یا گوییم؟ گفتم شیخ فرماید. گفت آن چیزی نیست کی بدان بازنگرند اندر راه، و آن از برکۀ وضو است که رسول گفت صلی اللّه علیه و سلّم الوُضُوء عَلَی الوُضُّوءِ نُورٌ آن نور وضو است بدان غره نباید شد. من با خویشتن رسیدم و از آن پندار توبه کردم.