قدری

دل گفت من کیم قدری خون سوخته هر درد دل که هست مرا از بلای تست

در بناگوش خط مشکین او می گفت زلف هیچ کس قدری ندارد در زمان خویشتن

منهاج السنة النبویة کتابی نوشته ابن تیمیه در نقض کلام شیعه و قدریه است.

عده‌ای مرقعات در اختیار کمترین است. آن قدری که من می‌توانم درین جا وسیله فتوگرافی و عکس با دوربین فراهم است.

نشدش دل که دمی پهلوی ما بنشیند گل هم آخر قدری پیش گیا بنشیند

سفر را گرچنین قدری نبودی مه نو بر فلک بدری نبودی

متحیر نه در جمال توام عقل دارم به قدر خود قدری

نرسد وصال شراب او بالم کشان خمار غم مگر از قضا مددی شود که به محتشم قدری رسد

ملک خلق و فلک قدری و از شرم تو بگشاید ملک را بازو از بازو فلکرا چنبر از چنبر

گر از تک و پوی آب و نانم بودی قدری خلاص جانم

علم اگر اندک بود خوارش مدار زانکه دارد علم قدری بی‌شمار

با فلک آنشب که نشینی بخوان پیش من افکن قدری استخوان

به سال ۴۴۴ ق خوزستان - ارجان و ایذج (ایذه) دچار زلزله بسیار شدیدی شد. در این زلزله افراد زیادی به زیر آوار رفتند و ابنیه بسیاری تخریب و نابود شد. زلزله به قدری شدید بود که کوه شمالی ارجان به نام خائیز، ترک خورد و از آن ساخت‌هایی با پله‌هایی از جنس گچ بیرون آمد.