قانون

قانون لنگری به ثری گشت منجذب عیسی مهتری را جذب سما ببرد

ز نظم جهانست مسرور و شاد ز قانون و آزادی و عدل و داد

مسطر صفحهٔ اندیشه کنند اهل کمال چون من از فکر به قانون سخن بندم سیم

قانون مهربانی دانم که نیک دانی دردا که جز تغافل نسبت به ما نکردی

بر سر دولت بشکست مرا چندین بار خواست تا بر سر قانون شکند نیز مرا

عنایت ازلم بود نامزد در شعر که شد تمام بقانون فکرت این معیار

چون یافت شاهدی ره قانون عشق را دیگر ز چنگ کی دهد آهنگ ناله را

ولی داند کسی کاهل خطا نیست که هر یک نغمه زان قانون جدا نیست

نبود چیزی پیشش خرد و قانون نتوان بردن جانی ز کفش بیرون

می خور که روانت حکمت افزون روید راز تن و سر دل به قانون روید