قائن

شیخ اسماعیل قائنی از سیاستمداران ایرانی بود، که در دوره نخست بعنوان نماینده قائنات در مجلس شورای ملی حضور داشت.

این شهر در بخش مرکزی از توابع شهرستان قائنات قرار دارد. اسفدن در فاصلهٔ ۵۷ کیلومتری شرق قاین (قائن) قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا ۱٬۲۰۰ متر است. اسفدن در سال ۱۳۸۳ به شهر ارتقاء یافت.

قوله: «إِنْ هِیَ إِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیا» قیل هی کنایة عن الحیاة ای ما الحیاة الّا حیاتنا الدّنیا الّتی نحن فیها و دنت منّا، و الحیاة الّتی تدعی بعد الموت باطلة، و قیل هی کنایة عن النهایة ای ما نهایتنا و مدة بقائنا «إِنْ هِیَ إِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیا» و لا بعث بعدها و لا حیاة. و قیل هی کنایة عن الاحوال، ای ما احوالنا الّا حیاتنا الّتی نحن فیها ثمّ نموت و قد انقضی الامر و انقطع النظام. «نَمُوتُ وَ نَحْیا» ای یموت الآباء و یحیی الاولاد ثمّ یموتون، و قیل فیه تقدیم و تأخیر، و تقدیره، ان هی الّا حیاتنا الدنیا نحیا و نموت و ما نحن بمبعوثین بعد الموت.

خراسان جنوبی شامل محدوده‌ای از خراسان بزرگ است که در سده‌های پیش قهستان نامیده می‌شده است. شهرهای مهم ایالت قهستان، تون (فردوس امروزی) و قائن بوده‌اند. مارکوپولو نیز در سفرنامه خود، از این منطقه با نام تونوکاین (تون و قاین) یاد کرده است.

آرامگاه بزرگمهر قائنی در فاصله چهار کیلومتری جنوب غربی شهر قائن و در دامنه کوهی موسوم به کوه ابوذر قرار دارد. بنای مقبره از بناهای قرن ششم و هفتم هجری است به فرم چلیپایی و با معماریی بسیار زیبا ساخته شده‌است. مصالح اصلی در ساخت بنا سنگ گچ و آجر است. درخت بنه ۷۰۰ ساله ای نیز در کنار این مقبره وجود دارد که به زیبایی اثر افزوده است.

ابوالفضل سلیمانی کاشانی سیاست‌مدار ایرانی بود، که در دوره بیست و یکم و دوره بیست و دوم بعنوان نماینده بیرجند و قائنات در مجلس شورای ملی حضور داشت.

اسفیان روستایی در دهستان نیمبلوک بخش نیمبلوک شهرستان قائنات استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ۳۲ نفر (در ۱۴ خانوار) بوده‌است.

ارگ قدیمی خونیک مربوط به دوره ایلخانی است و در شهرستان قائنات، روستای خونیک علیا واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۸۷۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قابل اولین بار در تابستان ۱۳۷۶ بازداشت شد. پس از پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۶، قابل به دلیل انتشار بیانیهٔ تبریک حسینعلی منتظری به خاتمی در قائن، همراه با دو نفر از دوستانش به مدت ۴ روز بازداشت شد. در آبان همان سال، همزمان با حمله به بیت حسینعلی منتظری و آغاز حصر وی، قابل همراه با دوستش، محمدحسن ظریف جلالی، شبانه در مشهد بازداشت شد و ۳۶ روز در بازداشت بود. قابل در بهار ۱۳۷۷ محاکمه و به یک سال حبس تعلیقی محکوم شد. قابل در ۱۰ دی ۱۳۸۰ برای سومین بار بازداشت شد و ۱۲۵ روز را در سلول انفرادی در زندان اوین گذراند. اتهام او اقدام علیه امنیت ملی، اهانت به رهبر و تبلیغ علیه نظام عنوان شده بود.

قوله: مَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ من رجی العمر فی رجاء لقائنا فسوف نبیح له النظر الینا و سوف یتخلص من الغیبة و الفرقة و هو السمیع لانین المشتاقین العلیم بحنین المحبّین الوالهین، دیده دوست بهاء جان است، گر بصد هزار جان یابی ارزانست، پیروز تر از آن بنده کیست که دوست او را عیانست، طمع دیدار دوست صفت مردان است.

اسماعیل آباد روستایی در دهستان آفریز بخش سده شهرستان قائنات استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ۲۸۸ نفر (در ۷۷ خانوار) بوده‌است.

همچنین در سال ۱۳۵۹ بخش قائنات شهرستان بیرجند به شهرستان قائنات تبدیل شد و تا سال ۱۳۶۲ خراسان شامل ۱۷ شهرستان و ۵۳ بخش و ۲۱۱دهستان بوده‌است.