فیزیک دان
معنی کلمه فیزیک دان در فرهنگ معین
معنی کلمه فیزیک دان در فرهنگ عمید
معنی کلمه فیزیک دان در فرهنگ فارسی
معنی کلمه فیزیک دان در دانشنامه عمومی
بیشتر مطالب ارائه شده در دوره کارشناسی فیزیک مربوط به دستاوردهای حدود یک قرن قبل و پیش از آن در فیزیک هستند. نظریه انتشار نور ابن هیثم در حدود قرن یازدهم میلادی ارائه شد، قوانین حرکت نیوتن و قانون جهانی گرانش نیوتون در قرن هفدهم، الکترومغناطیس در قرن نوزدهم و نسبیت خاص و مکانیک کوانتومی در ابتدای قرن بیستم مطرح گردیدند. برنامه آموزش کارشناسی فیزیک معمولاً شامل این درس ها می شود: مکانیک کلاسیک، الکترومغناطیس، شیمی عمومی، ترمودینامیک، موج و اپتیک، نسبیت خاص، فیزیک جدید، مکانیک کوانتوم، فیزیک حالت جامد، کیهان شناسی و اخیراً فیزیک ذرات بنیادی. همچنین دانش جویان فیزیک، درس های ریاضی بسیاری را در زمینه آنالیز ریاضی و جبر خطی فرا می گیرند و مهارت های زیادی نیز در برنامه نویسی و فیزیک محاسباتی کسب می کنند.
بیشتر دانسته های لازم برای پژوهش، در دورهٔ دکترا و کارشناسی ارشد فرا گرفته می شوند. در این مقاطع، دانشجویان وارد زمینه های تخصصی تر فیزیک می شوند.
دانشگاه ها، آزمایشگاه های دولتی و صنایع خصوصی بزرگ ترین استخدام کنندگان فیزیکدان ها هستند. به دلیل گستردگی آموخته های دانشجویان فیزیک، بسیاری از آن ها توانایی های لازم برای فعالیت معمولاً با موفقیت در زمینه های دیگر را، به خصوص در مهندسی، اقتصاد و علوم مالی و رایانش دارا هستند.
هر سال جوایز بسیاری توسط سازمان ها و موسسه های گوناگون به دستاوردهای برجسته در زمینه های مختلف فیزیک، اهدا می شوند. معتبرترین جایزه در رشتهٔ فیزیک، جایزهٔ نوبل است که از سال ۱۹۰۱ توسط آکادمی سلطنتی علوم سوئد داده می شود.
از فیزیکدان های نامدار می توان به نیوتون، اینشتین، ارشمیدس، خوارزمی، ابن هیثم، کوپرنیک، کپلر، گالیله، رادرفورد، پلانک، ماری کوری، شرودینگر، فارادی، فرمی، پائولی، آمپر، کارنو، ماکسول، هایزنبرگ، هرتز، فاینمن، هاوکینگ، اوپنهایمر، هوک، تسلا، پاسکال، برنولی، بور و دیراک و بولتزمان و پوانکاره اشاره کرد.
معنی کلمه فیزیک دان در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه فیزیک دان
آلنوش طریان در دوره خدمت علمی خود به ریاست گروه تحقیقات خورشیدی مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران رسید و نقشی مهم در تأسیس و ادامه کار رصدخانه فیزیک خورشیدی ایفا کرد.
در ۱۶ فوریهٔ ۱۹۵۲ در ایروان به دنیا آمد و از دانشکده فیزیک دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. .
وی در سال ۱۹۶۱ وارد دانشکده فیزیک دانشگاه دولتی ایروان شد و مدرک کارشناسی خود در رشته فیزیک اتمی را در سال ۱۹۷۱ کسب نمود. مدرک پی‌اچ‌دی را در سال ۱۹۸۴ در رشته فیزیک و دکتری علوم را در رشته ریاضیات در سال ۱۹۹۱ از مؤسسه فیزیک ایروان دریافت نمود.
وی از دانشکده فیزیک دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل گشته است.
وی در ۱۷ ژوئیه ۱۹۵۱ در داوتاشن، شهرستان تالین به دنیا آمد و از دانشکده فیزیک دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل گشت. وی برنده جوایزی همچون مدال موسس خورناتسی است.
آلنوش تریان از سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷) در گروه فیزیک دانشکده علون دانشگاه تدریس می‌کرد. و موفق به کسب مقام استادی دانشکده علوم دانشگاه تهران را کسب کرده‌است. و اولین استاد زن دانشگاه تهران محسوب می‌گردد.
و پس از بازگشت به ایران، در دانشگاه تهران تدریس کرد (و با سمت دانشیار فیزیک رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار شد.) و در سال ۱۳۴۳ در همین دانشگاه به درجه استادی رسید. (به عنوان اولین استاد زن، در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول به کار شد)
سازمان انرژی اتمی ایران در همان زمان با انتشار بیانیه‌ای هر نوع رابطهٔ استخدامی علی‌محمدی با آن مجموعه را تکذیب کرد. احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم شورای اسلامی و استاد فیزیک که دوست وی بود نیز در زندگی‌نامه‌ای که از وی نوشت، فعالیت‌های علمی وی را بی‌ارتباط به فناوری هسته‌ای دانست. استادان دانشکده فیزیک دانشگاه تهران در بیانیه خود اعلام کردند «مسعود علی‌محمدی استاد دانشکده فیزیک دانشگاه تهران در رشتهٔ فیزیک نظری بوده‌اند. ایشان تحقیقات برجسته‌ای در زمینهٔ کیهان‌شناسی نظری دارند و انتساب ایشان به فعالیت‌های غیر مرتبط با رشته تخصصی ایشان مورد تأیید نیست.»
پس از بازگشت به ایران در کنار تدریس، مشغول فعالیت علمی شد و تحقیقات خویش را در زمینهٔ فیزیک خورشیدی متمرکز کرد در فاصله سال‌های ۱۳۴۳ و ۱۳۴۴ (۶۵–۱۹۶۴) وی در رصدخانهٔ تازه تأسیس مؤسسهٔ ژئوفیزیک دانشگاه تهران فعالیت داشت. عکس‌هایی که او در این دوره از خورشید تهیه کرد، از سوی مجامع علمی خارجی مورد تقدیر قرار گرفتند.
مطالعات بر روی یک مادهٔ معدنی نیز نشان می‌دهد که میدان مغناطیسی زمین بیش از ۴٫۲ میلیارد سال پیش وجود داشته‌است. تحلیل این اطلاعات توسط محققان ژئوفیزیک دانشگاه روچستر انگلستان نشان می‌دهد که پیشینه میدان مغناطیسی زمین، بیش از ۴٫۲ میلیارد سال است؛ یعنی حدود ۷۵۰ میلیون سال قبل تر از آنچه تا امروز تصور می‌شد.